@article { author = {Abdollahpour, GholamReza and Shafighi, Seyyedeh Tooba and Sattari TAbrizi, Saeid}, title = {Serodiagnosis of leptospirosis in cattle in north of Iran, Gilan}, journal = {Iranian Journal of Veterinary Medicine}, volume = {3}, number = {1}, pages = {-}, year = {2009}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2251-8894}, eissn = {2252-0554}, doi = {10.22059/ijvm.2009.19603}, abstract = {In order to investigate the seroprevalence of leptospirosis in traditional dairy farms, a serological study was conducted in Gilan province. For this study,, a total of 205 serum samples were randomly collected from nine districts of this province. All serum samples were serologically tested by the standard MAT using live antigens representing the following Leptospira interrogans serovars: Gripptyphosa, Icterohaemorrhagiae, Hardjo, Canicola, Ballum and Pomona. The lowest dilution that each serum was considered positive was 1:100. The results of this study showed that 53 (25.8%) animals had a positive reaction against one or more serovars. The most prevalent Leptospira serovar was Canicola representing representing 24 (11.7%) samples, and the least prevalent Leptospira serovars were Icterohaemorrhagiae representing 1 (0.5%) sample and Hardjo, 2 (1%) samples. The most prevalent reciprocal titer was 100 and the highest titer was 400. The results of this study may support that cows may have a role in maintaining Canicola serovar. As mostany of the visited herds had at least one unvaccinated dog for guarding the herds, it has beenis concluded that the high prevalence of Canicola serogroup can be associated with close contact between dogs and cows. In addition, infected cows are a potential zoonotic risk to farmers, milkers, abattoir workers and meat inspectors, which previously has not been seriously considered.}, keywords = {}, title_fa = {مطالعه سرولوژیک لپتوسپیروز در گاو های استان گیلان}, abstract_fa = {استان گیلان که در شمال ایران و جنوب دریای مازندران واقع شده از نظر شرایط آب و هوایی و میزان بارندگی با سایر نقاط ایران تفاوت دارد و این امر شرایط ویژه ای را برای شیوع بیشتر برخی از بیماریها مانند لپتوسپیروز فراهم می کند. به منظور مطالعه سرولوژیک لپتوسپیروز در گاوداریهای سنتی استان گیلان که واکسنی علیه لپتوسپیروز دریافت نمی کنند، تعداد 205 ‌نمونه سرم خون از گاوهای 9 شهرستان این استان بطور تصادفی اخذ گردید. همه نمونه های سرمی جهت انجام آزمایش میکروآگلوتیناسیون (‌MAT) به آزمایشگاه تحقیقاتی لپتوسپیروز واقع در بیمارستان آموزشی و پژوهشی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران منتقل و تا زمان آزمایش در فریزر 20– درجه نگهداری شدند. آزمایش MAT طبق پروتکل استاندارد و با استفاده از شش سروتیپ گریپوتایفوزا، ایکتروهموراژیه، هارجو، کنیکولا و بالوم انجام و تیترهای سرمی مساوی و یا بیشتر از 1:100 مثبت محسوب گردید. ‌ ‌نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد 53 نمونه (8/25 درصد) دارای واکنش مثبت سرمی علیه حداقل یکی از سروتیپها می باشد. بیشترین تعداد موارد مثبت مربوط به سروتیپ کنیکولا با 24 مورد (7/11 درصد) و کمترین آن مربوط به سروتیپهای ایکتروهموراژیه 1 مورد (5/0 درصد) و هارجو 2 مورد (1 درصد) بود. بیشترین موارد مثبت مربوط به تیتر سرمی 1:100 بوده و بالاترین تیتر سرمی بدست آمده 1:400 بود. نتایج این مطالعه این فرضیه را تا حدودی تایید می کند که گاوها نیز ممکن است نقشی در نگهداری سروتیپ کنیکولا در جمعیت خود داشته باشند. با توجه به اینکه اغلب دامپروریهای ویزیت شده دارای حداقل یک قلاده سگ غیر واکسینه بر علیه لپتوسپیروز بودند، لذا شیوع بالای سروتیپ کنیکولا در گاوها احتمالا ناشی از تماس نزدیک این دو گونه حیوان در محیط دامپروریها می باشد. علاوه بر آن به این نکته باید توجه داشت که گاوها و سگ‌های آلوده به لپتوسپیروز می توانند خطرات زیادی برای آلودگی انسان بویژه دامداران، کشاورزان، کارگران شیردوشی و کشتارگاه‌ها بوجود آورند. ‌ ‌}, keywords_fa = {ایران,شیوع سرمی,گاو,گیلان,‌‌لپتوسپیروز}, url = {https://ijvm.ut.ac.ir/article_19603.html}, eprint = {https://ijvm.ut.ac.ir/article_19603_04a088c7766e7284855a7d4a71175944.pdf} }