دانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801مطالعه بر روی شناسایی کروناویروس در گوساله های نوزاد درگیر اسهال در فارم های شیری ایران.مطالعه بر روی شناسایی کروناویروس در گوساله های نوزاد درگیر اسهال در فارم های شیری ایران.2012086329910.22059/ijvm.2017.224201.1004786ENمحمدرضامحبیگروه بیماری های داخلی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.صمدلطف الله زادهگروه بیماری های داخلی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.0000-0002-6549-7922امیدمددگارگروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.0000-0001-6693-3952محمدرضامخبر دزفولیگروه بیماری های داخلی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.Journal Article20170121زمینه ی مطالعه: کروناویروس گاوی یکی از علل اصلی اسهال نوزاد گوساله ها در جهان می باشد، همچنین با اسهال حاد در گاو بالغ در طی فصل زمستان در ارتباط می باشد که منجر به ضررهای اقتصادی سنگین به هردو گروه گاو شیری و پرواری صنعتی در جهان می شود. هدف: هدف از انجام مطالعه ی حاضر، غربال نمونه های مدفوع برای کروناویروس گاوی از نمونه های اسهالی جمع آوری شده از شش منطقه ی جغرافیایی ایران، با هدف افزایش دانش در زمینه ی شیوع و همه گیر شناسی کروناویروس گاوی در ایران، بوده است. روش کار: 194 نمونه مدفوع از گوساله های درگیر اسهال تا سن یک ماهگی، بر اساس منطقه ی جغرافیایی جمع آوری گردید. تمام نمونه ها برای بررسی حضور کروناویروس گاوی توسط کیت های تجاری الایزا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تمام نمونه های مثبت برای تایید نهایی توسط آزمون RT-PCR بررسی شدند. آزمون RT-PCR 407 جفت باز از ژن نوکلئوکپسید ویروس کروناویروس را با پرایمر منتشر شده که می تواند تمام سویه های کروناویروس گاوی را شناسایی کند، هدف قرار می دهد. نتایج: آزمون الایزا نشان داد که 7.2 % از نمونه های گرفته شده مثبت بودند. تمام نمونه های مثبت در الایزا همچنین در آزمون RT-PCR مثبت بودند. تمام نمونه های شمال غرب و غرب منفی بودند. سن میانگین گوساله های مثبت 9 روز بود. میانگین نمره ی مدفوع در نمونه های مثبت و منفی به ترتیب 2.5 و 2.1 بود. 71.4 % از نمونه های مثبت تب داشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که وقوع کروناویروس در گوساله های اسهالی فارم های صنعتی ایران نسبت به سایر گزارشات در دنیا پایین تر می باشد.زمینه ی مطالعه: کروناویروس گاوی یکی از علل اصلی اسهال نوزاد گوساله ها در جهان می باشد، همچنین با اسهال حاد در گاو بالغ در طی فصل زمستان در ارتباط می باشد که منجر به ضررهای اقتصادی سنگین به هردو گروه گاو شیری و پرواری صنعتی در جهان می شود. هدف: هدف از انجام مطالعه ی حاضر، غربال نمونه های مدفوع برای کروناویروس گاوی از نمونه های اسهالی جمع آوری شده از شش منطقه ی جغرافیایی ایران، با هدف افزایش دانش در زمینه ی شیوع و همه گیر شناسی کروناویروس گاوی در ایران، بوده است. روش کار: 194 نمونه مدفوع از گوساله های درگیر اسهال تا سن یک ماهگی، بر اساس منطقه ی جغرافیایی جمع آوری گردید. تمام نمونه ها برای بررسی حضور کروناویروس گاوی توسط کیت های تجاری الایزا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تمام نمونه های مثبت برای تایید نهایی توسط آزمون RT-PCR بررسی شدند. آزمون RT-PCR 407 جفت باز از ژن نوکلئوکپسید ویروس کروناویروس را با پرایمر منتشر شده که می تواند تمام سویه های کروناویروس گاوی را شناسایی کند، هدف قرار می دهد. نتایج: آزمون الایزا نشان داد که 7.2 % از نمونه های گرفته شده مثبت بودند. تمام نمونه های مثبت در الایزا همچنین در آزمون RT-PCR مثبت بودند. تمام نمونه های شمال غرب و غرب منفی بودند. سن میانگین گوساله های مثبت 9 روز بود. میانگین نمره ی مدفوع در نمونه های مثبت و منفی به ترتیب 2.5 و 2.1 بود. 71.4 % از نمونه های مثبت تب داشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که وقوع کروناویروس در گوساله های اسهالی فارم های صنعتی ایران نسبت به سایر گزارشات در دنیا پایین تر می باشد.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63299_be8d9f0242843f87922ef8fcd37c4f44.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801آلودگی به توکسوپلاسما گوندی در میشهای کشتارشده در خرمآباد، غرب ایران: مطالعه مولکولی مقدماتیآلودگی به توکسوپلاسما گوندی در میشهای کشتارشده در خرمآباد، غرب ایران: مطالعه مولکولی مقدماتی2092156286710.22059/ijvm.2017.222331.1004780ENصابرالفتی هرسینیگروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایرانحمیدرضاشکرانیگروه پاتوبیولوژی، بخش انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.0000-0001-5692-3718حسننایب زادهگروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران0000-0002-2595-3591Journal Article20170113زمینه مطالعه: تکیاخته انگلی توکسوپلاسما گوندی به طور گستردهای در بین انسان و حیوانات خونگرم شایع است. انسان معمولاً بدنبال بلع اووسیستهای دفعشده توسط گربه و یا بلعیدن کیستهای نسجی زنده موجود در گوشت خام یا نیمپز به توکسوپلاسما گوندی آلوده میشود. هدف: این مطالعه مقدماتی با هدف بررسی فراوانی آلودگی به توکسوپلاسما گوندی در نمونههای بافتی میشهای کشتارشده در خرمآباد واقع در غرب ایران صورت گرفت. روش کار: در این تحقیق بافت مغز، دیافراگم، زبان و عضلات جوشی 30 رأس میش مورد بررسی قرار گرفت. از nested-PCR با هدف قرار دادن توالی B1 دارای 50-25 تکرار برای نمونههای بافتی استفاده شد. نتایج: انگل در 21 نمونه مغز (70%) و 8 نمونه عضله (6/26%) شناسایی گردید. بیست و سه گوسفند (6/76%) آلوده به توکسوپلاسما بودند. نتیجهگیری نهایی: توکسوپلاسما گوندی را میتوان به عنوان یکی از عوامل مهم سقط جنین گوسفند در این ناحیه در نظر گرفت. براساس نتایج، ضمائم خوراکی گوسفند می توانند به عنوان یک منبع آلودگی نقش مهمتری برای افراد ساکن در این ناحیه ایفا کنند.زمینه مطالعه: تکیاخته انگلی توکسوپلاسما گوندی به طور گستردهای در بین انسان و حیوانات خونگرم شایع است. انسان معمولاً بدنبال بلع اووسیستهای دفعشده توسط گربه و یا بلعیدن کیستهای نسجی زنده موجود در گوشت خام یا نیمپز به توکسوپلاسما گوندی آلوده میشود. هدف: این مطالعه مقدماتی با هدف بررسی فراوانی آلودگی به توکسوپلاسما گوندی در نمونههای بافتی میشهای کشتارشده در خرمآباد واقع در غرب ایران صورت گرفت. روش کار: در این تحقیق بافت مغز، دیافراگم، زبان و عضلات جوشی 30 رأس میش مورد بررسی قرار گرفت. از nested-PCR با هدف قرار دادن توالی B1 دارای 50-25 تکرار برای نمونههای بافتی استفاده شد. نتایج: انگل در 21 نمونه مغز (70%) و 8 نمونه عضله (6/26%) شناسایی گردید. بیست و سه گوسفند (6/76%) آلوده به توکسوپلاسما بودند. نتیجهگیری نهایی: توکسوپلاسما گوندی را میتوان به عنوان یکی از عوامل مهم سقط جنین گوسفند در این ناحیه در نظر گرفت. براساس نتایج، ضمائم خوراکی گوسفند می توانند به عنوان یک منبع آلودگی نقش مهمتری برای افراد ساکن در این ناحیه ایفا کنند.https://ijvm.ut.ac.ir/article_62867_7e220695930e1979530bbc34daeb2ed6.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801ارزیابی مقایسه ای آنتی ژن rEPC1 و آنتی ژن های مدفوعی در تشخیص اکینوکوکوزیس سگ هاارزیابی مقایسه ای آنتی ژن rEPC1 و آنتی ژن های مدفوعی در تشخیص اکینوکوکوزیس سگ ها2172256330110.22059/ijvm.2017.211686.1004746ENفاطمهجالوسیانگروه انگل شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانسید حسینحسینیگروه انگل شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانسعیدفتحیگروه انگل شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانداریوششیرانیگروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانسمانهآقاییگروه انگل شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایراسمیهکردافشاریگروه انگل شناسی ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانJournal Article20170121چکیده:<br /> زمینـه مـطالعه: تشخیص اکینوکوکوس گرانولوزوس در سگ بعنوان میزبان نهایی یکی از مهمترین چالشهای این آلودگی بویژه در مناطق اندمیک آن است. هدف: هدف از مطالعه حاضر تشخیص اکینوکوکوس گرانولوزوس در سگ های آلوده است.<br /> روش کار: بدین منظور روش الایزای نقطه ای (DOT-ELISA) برای شناسایی آنتی ژنهای مدفوعی، همچنین با استفاده ازآنتی ژن نوترکیب rEPC1 برای شناسایی آنتی بادی های ضد انگل مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه حاضر 11 توله سگ با 100000- 90000 پروتواسکولکس(90% زنده) و4 توله سگ با آب مقطر چالش شدند. نمونه های خون و مدفوع توله سگ ها قبل از چالش و روزهای 35، 28، 21، 14و7 پس از چالش جمع آوری شد. نمونه های خون و مدفوع از 35 سگ که بطور طبیعی سایر آلودگیهای کرمی داشتند نیزجمع آوری گردید. نتایج: در سگ هایی که بطور تجربی در آزمایشگاه آلوده شده بودند،حساسیت و ویژگی آزمون الایزای نقطه ای با هردو آنتی ژن بهم نزدیک بود و بترتیب 100% و 91% بدست آمد. در سگ هایی که بطور طبیعی آلودگی به سایر کرمهای انگلی داشتند با استفاده ازآنتی ژن نوترکیب rEPC1، حساسیت 100% و ویژگی 75% بدست آمد. در این گروه سگها آنتی ژنهای مدفوعی حساسیت 100% و ویژگی 50% را نشان دادند. نتیجه گیری نهایی: این نتایج نشان می دهد که هردو آنتی ژن در تشخیص آلودگی کارایی قابل قبول دارند. آنتی ژن نوترکیب قادر به تشخیص آلودگی طی 15 روز اول پس از آلودگی نیست چون هنوز آنتی بادی به میزان قابل اندازه گیری نرسیده است، این آنتی ژن می تواند برای آرمونهای غربالگری مورد استفاده قرار گیرد. بمنظور تشخیص آلودگی بویژه در سگ های گله، سگ های نگهبان و سگ های پلیس که ارزشمند هستند، بکارگیری توام هردو آنتی ژن توصیه می شود. <br /> کلمات کلیدی: اکینوکوکوزیس در سگ، آنتی ژن نوترکیب EPC1 ، آنتی ژن مدفوع، الایزا نقطه ایچکیده:<br /> زمینـه مـطالعه: تشخیص اکینوکوکوس گرانولوزوس در سگ بعنوان میزبان نهایی یکی از مهمترین چالشهای این آلودگی بویژه در مناطق اندمیک آن است. هدف: هدف از مطالعه حاضر تشخیص اکینوکوکوس گرانولوزوس در سگ های آلوده است.<br /> روش کار: بدین منظور روش الایزای نقطه ای (DOT-ELISA) برای شناسایی آنتی ژنهای مدفوعی، همچنین با استفاده ازآنتی ژن نوترکیب rEPC1 برای شناسایی آنتی بادی های ضد انگل مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه حاضر 11 توله سگ با 100000- 90000 پروتواسکولکس(90% زنده) و4 توله سگ با آب مقطر چالش شدند. نمونه های خون و مدفوع توله سگ ها قبل از چالش و روزهای 35، 28، 21، 14و7 پس از چالش جمع آوری شد. نمونه های خون و مدفوع از 35 سگ که بطور طبیعی سایر آلودگیهای کرمی داشتند نیزجمع آوری گردید. نتایج: در سگ هایی که بطور تجربی در آزمایشگاه آلوده شده بودند،حساسیت و ویژگی آزمون الایزای نقطه ای با هردو آنتی ژن بهم نزدیک بود و بترتیب 100% و 91% بدست آمد. در سگ هایی که بطور طبیعی آلودگی به سایر کرمهای انگلی داشتند با استفاده ازآنتی ژن نوترکیب rEPC1، حساسیت 100% و ویژگی 75% بدست آمد. در این گروه سگها آنتی ژنهای مدفوعی حساسیت 100% و ویژگی 50% را نشان دادند. نتیجه گیری نهایی: این نتایج نشان می دهد که هردو آنتی ژن در تشخیص آلودگی کارایی قابل قبول دارند. آنتی ژن نوترکیب قادر به تشخیص آلودگی طی 15 روز اول پس از آلودگی نیست چون هنوز آنتی بادی به میزان قابل اندازه گیری نرسیده است، این آنتی ژن می تواند برای آرمونهای غربالگری مورد استفاده قرار گیرد. بمنظور تشخیص آلودگی بویژه در سگ های گله، سگ های نگهبان و سگ های پلیس که ارزشمند هستند، بکارگیری توام هردو آنتی ژن توصیه می شود. <br /> کلمات کلیدی: اکینوکوکوزیس در سگ، آنتی ژن نوترکیب EPC1 ، آنتی ژن مدفوع، الایزا نقطه ایhttps://ijvm.ut.ac.ir/article_63301_9e85322c878caccf7803effe28ae79b7.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801بررسی مولکولی عفونتهای کلامیدیایی در خزندگان خانگی و باغ وحش شهر تهرانبررسی مولکولی عفونتهای کلامیدیایی در خزندگان خانگی و باغ وحش شهر تهران2272336324410.22059/ijvm.2017.211111.1004742ENمجیدشهابی محمد آبادیگروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران-ایرانامیررستمیگروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران-ایرانسید احمدمدنیگروه بیماری های طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران-ایران.0000-0002-6498-2942Journal Article20161125زمینه مطالعه:کلامیدیوز یک بیماری زئونوز با گسترش جهانی است که توسط میکرو ارگانیسم های مختلف از راسته ی Chlamydiales می باشد. هدف: این مطالعه در پی آن است که میزان شیوع عفونتهای کلامیدیایی در خزندگان خانگی شهر تهران و همچنین باغ وحش تهران را با روش Real time PCR تعیین نماید. روش کار: در یک دوره زمانی 10 ماهه از فروردین تا بهمن94 نمونه ها با استفاده از سوآب استریل از کلوآک و ملتحمه ی 130 خزنده خانگی و نیز خزندگان نگهداری شده در باغ وحش تهران (شامل 18 مار، 81 لاکپشت و 31 ایگوآنا) گرفته شد. برای ارزیابی عفونت کلامیدیایی از روش Real time PCR بر روی قطعه 23s rRNA استفاده شد. نتایج: درمطالعه حاضر هیچ نمونه مثبتی یافت نشد. نتیجه گیری نهایی:با توجه به نتایج منفی این مطالعه می توان نتیجه گرفت که این ارگانیسم حداقل در شهر تهران میزبان مهم و عامل انتقال بیماری به انسان نمی باشد. گرچه مطالعات گذشته در ایران حاکی از آلودگی پرندگان و دیگر حیوانات خانگی بوده است اما گزارشی در مورد آلودگی خزندگان در کشور وجود ندارد. بررسی های سرولوژی یا روشهای PCR دیگر برای ارزیابی بیشتر لازم است. در مطالعه حاضر از یک روش تشخیصی دقیق و به نسبت مقرون به صرفه برای ارزیابی استفاده شد. این مطالعه نشان داد خطر زئونوتیک خزندگان از نظر کلامیدیوز در شهر تهران بسیار کم است.زمینه مطالعه:کلامیدیوز یک بیماری زئونوز با گسترش جهانی است که توسط میکرو ارگانیسم های مختلف از راسته ی Chlamydiales می باشد. هدف: این مطالعه در پی آن است که میزان شیوع عفونتهای کلامیدیایی در خزندگان خانگی شهر تهران و همچنین باغ وحش تهران را با روش Real time PCR تعیین نماید. روش کار: در یک دوره زمانی 10 ماهه از فروردین تا بهمن94 نمونه ها با استفاده از سوآب استریل از کلوآک و ملتحمه ی 130 خزنده خانگی و نیز خزندگان نگهداری شده در باغ وحش تهران (شامل 18 مار، 81 لاکپشت و 31 ایگوآنا) گرفته شد. برای ارزیابی عفونت کلامیدیایی از روش Real time PCR بر روی قطعه 23s rRNA استفاده شد. نتایج: درمطالعه حاضر هیچ نمونه مثبتی یافت نشد. نتیجه گیری نهایی:با توجه به نتایج منفی این مطالعه می توان نتیجه گرفت که این ارگانیسم حداقل در شهر تهران میزبان مهم و عامل انتقال بیماری به انسان نمی باشد. گرچه مطالعات گذشته در ایران حاکی از آلودگی پرندگان و دیگر حیوانات خانگی بوده است اما گزارشی در مورد آلودگی خزندگان در کشور وجود ندارد. بررسی های سرولوژی یا روشهای PCR دیگر برای ارزیابی بیشتر لازم است. در مطالعه حاضر از یک روش تشخیصی دقیق و به نسبت مقرون به صرفه برای ارزیابی استفاده شد. این مطالعه نشان داد خطر زئونوتیک خزندگان از نظر کلامیدیوز در شهر تهران بسیار کم است.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63244_695a3a3da8d415c490b1b5f580a27067.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801بررسی شیوع ژن های افلاکس تتراسایکلین در میان ای کولای های جدا شده از کلی باسیلوز جوجه هابررسی شیوع ژن های افلاکس تتراسایکلین در میان ای کولای های جدا شده از کلی باسیلوز جوجه ها2352416323910.22059/ijvm.2017.215954.1004767ENسحرنوری قراجلرگروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران0000-0002-5123-5227پیمانزارعگروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانJournal Article20170211زمینه مطالعه: کلی باسیلوز طیور می تواند منتهی به خسارات اقتصادی مهمی در صنعت طیور گردد.. اشرشیاکلی که عامل بیماری کلی باسیلوز طیور می باشد، نسبت به آنتی بیوتیکهای مختلف از جمله تتراسایکلین مقاومت کسب نموده است. هدف :این مطالعه به منظور تعیین شیوع ژنهای گروه І افلاکس تتراسایکلین در ایکولایهای جدا شده از کلی باسیلوز طیور در ایران توسط تکنیک PCR صورت گرفت. روش کار: پنجاه سویه ایکولای از نمونه های اخذ شده از کلی باسیلوز جوجه ها توسط روش های کشت، تست های بیوشیمیایی و PCR مورد شناسایی قرار گرفتند. تکنیک کربی - بوئر به منظور تعیین مقاومت جدایه ها نسبت به تتراسایکلین مورد استفاده قرار گرفت و فراوانی ژنهایمقاومت نسبت به تتراسایکلین ,tetB, tetA tetC, tetG, tetH, tetZ و tetE در آن ها توسط متد PCR مشخص شد. نتایج: بر اساس نتایج حاصل از تست های بیوشیمیایی و مولکولی، از میان 237 نمونه ی اخذ شده، 50 نمونه ای کولای شناسایی شد.<br /> هفتاد و شش درصد جدایه ها نسبت به تتراسایکلین مقاوم بودند. انتشار ژن های مقاومت نسبت به تتراسایکلین در میان جدایههای ایکولای عبارت بود از: tetB(34%), tetA(26%), tetE(16%), tetC(15%), tetH(12%) tetZ(6%) and tetG(12%) نتیجه گیری نهایی: مطاله ی حاضر تاکید بر شیوع ای کولای های مقاوم نسبت به تتراسایکلین در میان طیور دارد که این امر به دلیل استفاده وسیع از این آنتی بیوتیک به منظور محرک رشد در صنعت مرغداری می باشد.زمینه مطالعه: کلی باسیلوز طیور می تواند منتهی به خسارات اقتصادی مهمی در صنعت طیور گردد.. اشرشیاکلی که عامل بیماری کلی باسیلوز طیور می باشد، نسبت به آنتی بیوتیکهای مختلف از جمله تتراسایکلین مقاومت کسب نموده است. هدف :این مطالعه به منظور تعیین شیوع ژنهای گروه І افلاکس تتراسایکلین در ایکولایهای جدا شده از کلی باسیلوز طیور در ایران توسط تکنیک PCR صورت گرفت. روش کار: پنجاه سویه ایکولای از نمونه های اخذ شده از کلی باسیلوز جوجه ها توسط روش های کشت، تست های بیوشیمیایی و PCR مورد شناسایی قرار گرفتند. تکنیک کربی - بوئر به منظور تعیین مقاومت جدایه ها نسبت به تتراسایکلین مورد استفاده قرار گرفت و فراوانی ژنهایمقاومت نسبت به تتراسایکلین ,tetB, tetA tetC, tetG, tetH, tetZ و tetE در آن ها توسط متد PCR مشخص شد. نتایج: بر اساس نتایج حاصل از تست های بیوشیمیایی و مولکولی، از میان 237 نمونه ی اخذ شده، 50 نمونه ای کولای شناسایی شد.<br /> هفتاد و شش درصد جدایه ها نسبت به تتراسایکلین مقاوم بودند. انتشار ژن های مقاومت نسبت به تتراسایکلین در میان جدایههای ایکولای عبارت بود از: tetB(34%), tetA(26%), tetE(16%), tetC(15%), tetH(12%) tetZ(6%) and tetG(12%) نتیجه گیری نهایی: مطاله ی حاضر تاکید بر شیوع ای کولای های مقاوم نسبت به تتراسایکلین در میان طیور دارد که این امر به دلیل استفاده وسیع از این آنتی بیوتیک به منظور محرک رشد در صنعت مرغداری می باشد.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63239_f522bc4ad407be7bfcf804863f5ed0fd.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801مقایسه غلظت سرمی هورمونهای تری یدوتیرونین، تترایدوتیرونین و هورمون محرک تیروئید در بزهای آبستن و شیروار از دو نژاد دورگ بیتال و بومی در شهرستان گرمسارمقایسه غلظت سرمی هورمونهای تری یدوتیرونین، تترایدوتیرونین و هورمون محرک تیروئید در بزهای آبستن و شیروار از دو نژاد دورگ بیتال و بومی در شهرستان گرمسار2432486285110.22059/ijvm.2017.215631.1004764ENافشینرئوفیگروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران0000-0002-0311-0112سروشیوردخانیگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامیسعیدبکاییبخش اپیدمیولوژی و بیماریهای مشترک، گروه بهداشت مواد غذایی و کنترل کیفی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه0000-0003-3505-0270Journal Article20170109زمینه مطالعه: بر اساس بررسیهای قبلی در شهرستان گرمسار موارد وقوع گواتر مادرزادی در بزهای نژاد دورگ بیتال بسیار بیشتر از بزهای بومی منطقه می باشد. هدف: این تحقیق با هدف مقایسه غلظت سرمی تری یدوتیرونین (T3)، تترا یدوتیرونین (T4) و هورمون محرک تیروئید(TSH) در بزهای آبستن و شیروار از دو نژاد دورگ بیتال و بومی در شهرستان گرمسار انجام شد. روش کار: از تعداد 100 راس بز شامل 50 راس نژاد دورگ بیتال و 50 راس نژاد بومی منطقه گرمسار در 4 گروه 25تایی (دورگ بیتال آبستن، دورگ بیتال شیروار، بومی آبستن و بومی شیروار) خونگیری از ورید وداج صورت گرفت و غلظت سرمی T3، T4 وTSH اندازه گیری شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که نژاد تاثیر معنی داری (0.05>p) بر میزان T4 سرم و آبستنی تاثیر معنی داری (0.05>p) بر میزان T3 و TSH سرم داشته است. در بزهای بومی تفاوت معنی داری از نظر میزان T3، T4 وTSH بین دامهای آبستن و شیروار دیده نشد ولی در بزهای آبستن دورگ بیتال به طور معنی داری (0.05>p) غلظت سرمی T3 و T4 کمتر و غلظت سرمی TSH بیشتر از دامهای شیروار بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج این بررسی حاکی از آن است که می تواند ارتباطی بین فعالیت غده تیروئید و نژاد در بز وجود داشته باشد و این موضوع ممکن است نقشی در وقوع بیشتر گواتر مادرزادی در بزهای نژاد دورگ بیتال در شهرستان گرمسار ایفا نماید.زمینه مطالعه: بر اساس بررسیهای قبلی در شهرستان گرمسار موارد وقوع گواتر مادرزادی در بزهای نژاد دورگ بیتال بسیار بیشتر از بزهای بومی منطقه می باشد. هدف: این تحقیق با هدف مقایسه غلظت سرمی تری یدوتیرونین (T3)، تترا یدوتیرونین (T4) و هورمون محرک تیروئید(TSH) در بزهای آبستن و شیروار از دو نژاد دورگ بیتال و بومی در شهرستان گرمسار انجام شد. روش کار: از تعداد 100 راس بز شامل 50 راس نژاد دورگ بیتال و 50 راس نژاد بومی منطقه گرمسار در 4 گروه 25تایی (دورگ بیتال آبستن، دورگ بیتال شیروار، بومی آبستن و بومی شیروار) خونگیری از ورید وداج صورت گرفت و غلظت سرمی T3، T4 وTSH اندازه گیری شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که نژاد تاثیر معنی داری (0.05>p) بر میزان T4 سرم و آبستنی تاثیر معنی داری (0.05>p) بر میزان T3 و TSH سرم داشته است. در بزهای بومی تفاوت معنی داری از نظر میزان T3، T4 وTSH بین دامهای آبستن و شیروار دیده نشد ولی در بزهای آبستن دورگ بیتال به طور معنی داری (0.05>p) غلظت سرمی T3 و T4 کمتر و غلظت سرمی TSH بیشتر از دامهای شیروار بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج این بررسی حاکی از آن است که می تواند ارتباطی بین فعالیت غده تیروئید و نژاد در بز وجود داشته باشد و این موضوع ممکن است نقشی در وقوع بیشتر گواتر مادرزادی در بزهای نژاد دورگ بیتال در شهرستان گرمسار ایفا نماید.https://ijvm.ut.ac.ir/article_62851_6074b01bbf06df2516391a5c8c4e81f7.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801ارزیابی نقش مایکوپلاسماهای بیماریزای پرندگان در بیماری تنفسی چندعاملی گله های گوشتیارزیابی نقش مایکوپلاسماهای بیماریزای پرندگان در بیماری تنفسی چندعاملی گله های گوشتی2492536318610.22059/ijvm.2017.215772.1004765ENاحسانرحمانیدانش آموخته دانشکده دامپزشکی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانحسینحسینیگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران0000-0003-2696-621XJournal Article20170109زمینه مطالعه: مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و مایکوپلاسما سینوویه مهمترین و بیماریزاترین مایکوپلاسماها در پرورش ماکیان می باشند. تاثیر متقابل بین مایکوپلاسماهای پرندگان و سایر عوامل بیماریزا بخوبی شناخته شده است. این تاثیر متقابل با عوامل بیماریزا در دستگاه تنفسی سبب تشدید بیماری تنفسی می شود و بعنوان بیماری تنفسی چند عاملی شناخته می شود. هدف: در سالهای اخیر شیوع بالای بیماریهای تنفسی چند عاملی در گله های گوشتی سبب خسارات اقتصادی زیادی شده است. هدف از این مطالعه شناسایی نقش مایکوپلاسماهای پرندگان در شیوعهای اخیر بود. روش کار: چهارصد و چهل سوآپ نای و شکاف کامی از گله های گوشتی مبتلا به بیماری حاد تنفسی جمع آوری گردید. با استفاده از پرایمرهای اختصاصی حضور مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و مایکوپلاسما سینوویه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج : از بین سی گله تنها یک گله (%3/3) از نظر مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و سه گله (10%) از نظر مایکوپلاسما سینوویه مثبت بودند. نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان می دهد که مایکوپلاسماهای بیماریزا، نقش مهمی در شیوعهای اخیر بیماری تنفسی ندارند و تجویز داروهای ضد مایکوپلاسمایی نیازمند ارزیابی دقیقی از وضعیت مایکوپلاسمای گله است.زمینه مطالعه: مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و مایکوپلاسما سینوویه مهمترین و بیماریزاترین مایکوپلاسماها در پرورش ماکیان می باشند. تاثیر متقابل بین مایکوپلاسماهای پرندگان و سایر عوامل بیماریزا بخوبی شناخته شده است. این تاثیر متقابل با عوامل بیماریزا در دستگاه تنفسی سبب تشدید بیماری تنفسی می شود و بعنوان بیماری تنفسی چند عاملی شناخته می شود. هدف: در سالهای اخیر شیوع بالای بیماریهای تنفسی چند عاملی در گله های گوشتی سبب خسارات اقتصادی زیادی شده است. هدف از این مطالعه شناسایی نقش مایکوپلاسماهای پرندگان در شیوعهای اخیر بود. روش کار: چهارصد و چهل سوآپ نای و شکاف کامی از گله های گوشتی مبتلا به بیماری حاد تنفسی جمع آوری گردید. با استفاده از پرایمرهای اختصاصی حضور مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و مایکوپلاسما سینوویه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج : از بین سی گله تنها یک گله (%3/3) از نظر مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و سه گله (10%) از نظر مایکوپلاسما سینوویه مثبت بودند. نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان می دهد که مایکوپلاسماهای بیماریزا، نقش مهمی در شیوعهای اخیر بیماری تنفسی ندارند و تجویز داروهای ضد مایکوپلاسمایی نیازمند ارزیابی دقیقی از وضعیت مایکوپلاسمای گله است.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63186_806c5e917526222eb31368abe1aec1bb.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801مقایسه ابزارهای مختلف برای ارزیابی درد متعاقب جراحی برداشت رحم و تخمدان در سگ های مادهمقایسه ابزارهای مختلف برای ارزیابی درد متعاقب جراحی برداشت رحم و تخمدان در سگ های ماده2552656300910.22059/ijvm.2017.138815.1004701ENفریدونصابری افشارگروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانمیر حامدشکریانگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانعلیبنی آدمگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانرضاآویزهگروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانحسیننجف زادهگروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانمهدیپورمهدیگروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز، اهواز، ایرانJournal Article20170122زمینه مطالعه: تعیین دقیق و ارزیابی میزان دردی که یک حیوان از آن رنج می برد می تواند یک چالش به حساب آید و کنترل درد به طور فزاینده ای قسمت مهمی از طب دامپزشکی شده است. هدف: این مطالعه برای مقایسه ابزارهای مختلف برای ارزیابی درد پس از جراحی در سگ های ماده انجام شده است. روش کار: ده قلاده سگ نژاد مخلوط ماده انتخاب شدند. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان و کنترل تقسیم شدند. بیهوشی با آرام بخشی آسپرومازین (0.03 mg/kg IM) شروع و القای آن با تیوپنتال سدیم (6-10 mg/kg IV) صورت گرفت. هالوتان برای ادامه بیهوشی استفاده شد. عمل برداشت تخمدان و رحم در دو گروه انجام شد. در گروه درمان ترامادول به میزان سه میلی گرم بر کیلوگرم به شکل داخل عضلانی و در گروه کنترل سالین نرمال ( هم حجم ترامادول به شکل داخل عضله) قبل از القای بیهوشی تجویز گردید. پس از جراحی تزریق های ترامادول و سالین نرمال چهار بار در روز با فواصل هر شش ساعت به مدت هفت روز تکرار گردید. حیوانات در ساعت های دو، سه و چهار پس از هر تزریق ارزیابی شدند. سگ ها برای علائم درد توسط دو ارزیاب آموزش دیده که نسبت به گروه ها ناآگاه بودند امتیاز دهی شدند. متغیرهای اندازه گیری شده، ارزیابی درد با روش های مختلف، شامل روش توصیفی ساده (SDS)، روش مشاهده ای (VAS) و روش ارزیابی درد ملبون (UMPS) بودند. طول مدت بیهوشی و جراحی نیز ثبت گردید. نتایج: اختلاف معنی داری بین دو گروه در ارتباط با بی دردی اندازه گیری شده با روش های VAS و SDS وجود نداشت ولی در روش UMPS بی دردی به شکل معنا داری در گروه درمان بهتر بود. نتیجه گیری نهایی: اگرچه اندازه گیری کمّی میزان درد حس شده در حیوانات برای ارزیابی میزان آسایش و راحتی موجود دارای اهمیت است، ولی مهم است بدانیم که ارزیابی درد پس از عمل در سگ ها یک چالش بزرگ برای دامپزشکان می باشد.زمینه مطالعه: تعیین دقیق و ارزیابی میزان دردی که یک حیوان از آن رنج می برد می تواند یک چالش به حساب آید و کنترل درد به طور فزاینده ای قسمت مهمی از طب دامپزشکی شده است. هدف: این مطالعه برای مقایسه ابزارهای مختلف برای ارزیابی درد پس از جراحی در سگ های ماده انجام شده است. روش کار: ده قلاده سگ نژاد مخلوط ماده انتخاب شدند. حیوانات به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان و کنترل تقسیم شدند. بیهوشی با آرام بخشی آسپرومازین (0.03 mg/kg IM) شروع و القای آن با تیوپنتال سدیم (6-10 mg/kg IV) صورت گرفت. هالوتان برای ادامه بیهوشی استفاده شد. عمل برداشت تخمدان و رحم در دو گروه انجام شد. در گروه درمان ترامادول به میزان سه میلی گرم بر کیلوگرم به شکل داخل عضلانی و در گروه کنترل سالین نرمال ( هم حجم ترامادول به شکل داخل عضله) قبل از القای بیهوشی تجویز گردید. پس از جراحی تزریق های ترامادول و سالین نرمال چهار بار در روز با فواصل هر شش ساعت به مدت هفت روز تکرار گردید. حیوانات در ساعت های دو، سه و چهار پس از هر تزریق ارزیابی شدند. سگ ها برای علائم درد توسط دو ارزیاب آموزش دیده که نسبت به گروه ها ناآگاه بودند امتیاز دهی شدند. متغیرهای اندازه گیری شده، ارزیابی درد با روش های مختلف، شامل روش توصیفی ساده (SDS)، روش مشاهده ای (VAS) و روش ارزیابی درد ملبون (UMPS) بودند. طول مدت بیهوشی و جراحی نیز ثبت گردید. نتایج: اختلاف معنی داری بین دو گروه در ارتباط با بی دردی اندازه گیری شده با روش های VAS و SDS وجود نداشت ولی در روش UMPS بی دردی به شکل معنا داری در گروه درمان بهتر بود. نتیجه گیری نهایی: اگرچه اندازه گیری کمّی میزان درد حس شده در حیوانات برای ارزیابی میزان آسایش و راحتی موجود دارای اهمیت است، ولی مهم است بدانیم که ارزیابی درد پس از عمل در سگ ها یک چالش بزرگ برای دامپزشکان می باشد.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63009_33f9b460d737582fea291c5a705039ce.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801اثر پودر گیاهان بابونه و کاسنی بر عملکرد، جمعیت میکروبی شکمبه و برخی فراسنجههای خونی گوسفنداثر پودر گیاهان بابونه و کاسنی بر عملکرد، جمعیت میکروبی شکمبه و برخی فراسنجههای خونی گوسفند2672776302210.22059/ijvm.2017.226153.1004794ENرضاراه چمنیگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایرانفرزادقنبریگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایران0000-0002-6599-761Xیوسفمصطفی لوگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایرانمریمقاسمی فردگروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، ایرانJournal Article20170131زمینه مطالعه: تغییر جمعیت باکتریایی شکمبه به منظور افزایش عملکرد با چندین روش از جمله گیاهان دارویی انجام می شود. بابونه و کاسنی دو گیاه دارویی با اثرات ضد میکروبی هستند که اطلاعات اندکی در مورد اثر آنها بر میکروفلور شکمبه وجود دارد هدف: این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات پودر بابونه و کاسنی بر عملکرد، جمعیت میکروبی شکمبه و برخی فراسنجههای خونی گوسفند انجام شد. روش کار: از 9 رأس گوسفند نر نژاد دالاق در قالب طرح چرخشی در 3 دوره 21 روزه شامل 14 روز بهعنوان دوره عادتپذیری و 7 روز نمونهبرداری استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار1 (شاهد): بدون افزودنی، تیمار2 (بابونه): جیره حاوی 10% پودر بابونه و تیمار 3 (کاسنی): جیره حاوی 10% پودر کاسنی بودند و گوسفندان در قفسهای انفرادی بطور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. بهمنظور تعیین جمعیت میکروبی، pH و ازت آمونیاکی، نمونههای مایع شکمبه قبل از خوراکدهی صبح، 4 و 8 ساعت بعد از خوراکدهی صبح جمعآوری شدند. خونگیری در پایان هر دوره از سیاهرگ گردنی صورت گرفت. نتایج: افزودن پودر خشک شده گیاه بابونه و کاسنی تاثیر معنیداری بر افزایش وزن روزانه، مصرف غذا، ضریب تبدیل، pH، تعداد کل باکتریها و باکتریهای اسید لاکتیکی نداشت. تعداد کلیفرمها در تیمار بابونه نسبت به تیمار شاهد 4ساعت بعد از خوراکدهی صبح کاهش معنیداری داشت. جمعیت پروتوزوآها در تیمارهای بابونه و کاسنی نسبت به گروه شاهد، قبل از خوراکدهی صبح بهطور معنیداری بالاتر بود. تیمارهای بابونه و کاسنی تاثیر معنیدار بر گلوکز و پروتئین کل سرم خون نداشتند ولی غلظت تری گلیسرید بین تیمار کاسنی و بابونه اختلاف معنیداری داشت. نتیجهگیری نهایی: بطور کلی نتایج آزمایش نشان داد که پودر خشک شده بابونه و کاسنی هر چند بر جمعیت میکروبی شکمبه موثر بود اما تاثیری بر عملکرد، رشد و فراسنجههای خونی نداشت.زمینه مطالعه: تغییر جمعیت باکتریایی شکمبه به منظور افزایش عملکرد با چندین روش از جمله گیاهان دارویی انجام می شود. بابونه و کاسنی دو گیاه دارویی با اثرات ضد میکروبی هستند که اطلاعات اندکی در مورد اثر آنها بر میکروفلور شکمبه وجود دارد هدف: این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات پودر بابونه و کاسنی بر عملکرد، جمعیت میکروبی شکمبه و برخی فراسنجههای خونی گوسفند انجام شد. روش کار: از 9 رأس گوسفند نر نژاد دالاق در قالب طرح چرخشی در 3 دوره 21 روزه شامل 14 روز بهعنوان دوره عادتپذیری و 7 روز نمونهبرداری استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار1 (شاهد): بدون افزودنی، تیمار2 (بابونه): جیره حاوی 10% پودر بابونه و تیمار 3 (کاسنی): جیره حاوی 10% پودر کاسنی بودند و گوسفندان در قفسهای انفرادی بطور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. بهمنظور تعیین جمعیت میکروبی، pH و ازت آمونیاکی، نمونههای مایع شکمبه قبل از خوراکدهی صبح، 4 و 8 ساعت بعد از خوراکدهی صبح جمعآوری شدند. خونگیری در پایان هر دوره از سیاهرگ گردنی صورت گرفت. نتایج: افزودن پودر خشک شده گیاه بابونه و کاسنی تاثیر معنیداری بر افزایش وزن روزانه، مصرف غذا، ضریب تبدیل، pH، تعداد کل باکتریها و باکتریهای اسید لاکتیکی نداشت. تعداد کلیفرمها در تیمار بابونه نسبت به تیمار شاهد 4ساعت بعد از خوراکدهی صبح کاهش معنیداری داشت. جمعیت پروتوزوآها در تیمارهای بابونه و کاسنی نسبت به گروه شاهد، قبل از خوراکدهی صبح بهطور معنیداری بالاتر بود. تیمارهای بابونه و کاسنی تاثیر معنیدار بر گلوکز و پروتئین کل سرم خون نداشتند ولی غلظت تری گلیسرید بین تیمار کاسنی و بابونه اختلاف معنیداری داشت. نتیجهگیری نهایی: بطور کلی نتایج آزمایش نشان داد که پودر خشک شده بابونه و کاسنی هر چند بر جمعیت میکروبی شکمبه موثر بود اما تاثیری بر عملکرد، رشد و فراسنجههای خونی نداشت.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63022_b7271bd2f4cad41ce8181a722a2c5186.pdfدانشگاه تهرانمجله طب دامی ایران2251-889411320170801تعیین اشکال آتیپیک و کلاسیک، موسینی و غیر موسینی و بیان ژن TTF1 در کارسینوم ریوی گوسفندتعیین اشکال آتیپیک و کلاسیک، موسینی و غیر موسینی و بیان ژن TTF1 در کارسینوم ریوی گوسفند2792876318510.22059/ijvm.2017.214712.1004762ENفرهنگساسانیگروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران0000000311671785فریباخاکیگروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانمحمد جوادقراگزلوگروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانJournal Article20170220چکیده: آدنوکارسینوم ریوی گوسفند (OPA) ، کارسینوم برونشیوآلوئولار قابل انتقال با وسعت جهانی می باشد که از طریق عفونت با یک بتا رتروویروس در گوسفند و کمتر بز ایجاد می شود. تکثیر نئوپلاستیک سلول های پنوموسیت تیپ II و سلول های کلارا، ساختارهای توموری پاپیلاری تا آسینی شکل به همراه نفوذ ماکروفاژ، لنفوسیت و پلاسماسل و همچنین فیبروز بینابینی ایجاد می کند. زمینه مطالعه: این مطالعه با هدف بررسی الگوهای آدنوکارسینوم ریوی گوسفند و چگونگی بیان مارکر TTF1 انجام گرفته است. روش کار: تعداد 7952 نمونه ریه گوسفند مورد مطالعه ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک پاتولوژی و همچنین بیان ماکر TTF1 قرار گرفته است. نتایج: 25 مورد آدنوکارسینوم ریه تشخیص داده شد که براساس خصوصیات ماکروسکوپیک و هیستوپاتولوژیک، دو تقسیم بندی مختلف صورت گرفت. ضایعات توموری، براساس الگوی رشد و درجه پیشرفت، به دو فرم کلاسیک (68%) و آتیپیک (32%) و براساس خصوصیات هیستولوژیک سلول های ترشحی نئوپلاستیک، به دو فرم موسینی (56%) و غیر موسینی (14%) دسته بندی شدند. در تمام 8 مورد، مارکر بیان TTF1 مثبت بود. نتیجه گیری نهایی: دو فرم کلاسیک و آتیپیک و همچنین دو فرم موسینی و غیرموسینی آدنوکارسینوم ریه گوسفند تشخیص داده شد. فرم کلاسیک بیش از فرم آتیپیک و فرم موسینی بیش از فرم غیرموسینی بود. بیان مارکر TTF1، نشان دهنده ی این بود که این تومورهای مورد مطالعه، اولیه و با منشا بافت ریه بوده و متاستاتیک نمی باشند.چکیده: آدنوکارسینوم ریوی گوسفند (OPA) ، کارسینوم برونشیوآلوئولار قابل انتقال با وسعت جهانی می باشد که از طریق عفونت با یک بتا رتروویروس در گوسفند و کمتر بز ایجاد می شود. تکثیر نئوپلاستیک سلول های پنوموسیت تیپ II و سلول های کلارا، ساختارهای توموری پاپیلاری تا آسینی شکل به همراه نفوذ ماکروفاژ، لنفوسیت و پلاسماسل و همچنین فیبروز بینابینی ایجاد می کند. زمینه مطالعه: این مطالعه با هدف بررسی الگوهای آدنوکارسینوم ریوی گوسفند و چگونگی بیان مارکر TTF1 انجام گرفته است. روش کار: تعداد 7952 نمونه ریه گوسفند مورد مطالعه ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک پاتولوژی و همچنین بیان ماکر TTF1 قرار گرفته است. نتایج: 25 مورد آدنوکارسینوم ریه تشخیص داده شد که براساس خصوصیات ماکروسکوپیک و هیستوپاتولوژیک، دو تقسیم بندی مختلف صورت گرفت. ضایعات توموری، براساس الگوی رشد و درجه پیشرفت، به دو فرم کلاسیک (68%) و آتیپیک (32%) و براساس خصوصیات هیستولوژیک سلول های ترشحی نئوپلاستیک، به دو فرم موسینی (56%) و غیر موسینی (14%) دسته بندی شدند. در تمام 8 مورد، مارکر بیان TTF1 مثبت بود. نتیجه گیری نهایی: دو فرم کلاسیک و آتیپیک و همچنین دو فرم موسینی و غیرموسینی آدنوکارسینوم ریه گوسفند تشخیص داده شد. فرم کلاسیک بیش از فرم آتیپیک و فرم موسینی بیش از فرم غیرموسینی بود. بیان مارکر TTF1، نشان دهنده ی این بود که این تومورهای مورد مطالعه، اولیه و با منشا بافت ریه بوده و متاستاتیک نمی باشند.https://ijvm.ut.ac.ir/article_63185_b75a167836942fd35e0d28dcdd3c3c67.pdf