Effects of different concentrations of DMSO and glycerol on cryopreservation of Trichomonasgallinae.

Authors

دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه

Abstract

Conventional methods for the propagation and preservation of parasites in vivo or in vitro have limitations, which include the need for labor, the initial isolation and loss of strains, bacterial and fungal contamination, and changes in the original biological and metabolic characteristics of the organism. All of these disadvantages are reduced considerably by cryopreservation. In this study, we examined the effects of different concentrations of dimethyl sulfoxide (DMSO) and glycerol on the survival rate of Trichomonasgallinae. Both of the two cryoprotectants examined at different concentrations showed a protective effect of T. gallinae. When DMSO was used as the cryoprotectant, a maximum survival rate (70%) was achieved at a concentration of 10% over a short-term duration of freezing (24 h). Glycerol at a concentration of 10% had the highest effect on cryoprotectivity after 70 days, while DMSO 20% showed the lowest cryopreservation for T. gallinae. In conclusion, DMSO and glycerol are appropriate protective materials for the cryopreservation of T. gallinae. The solutions of DMSO 10% and glycerol 10% could be the best choice of cryoprotectant for short-term (24 hours) and long-term (70 days) protection, respectively.

Article Title [Persian]

تاثیر غلظت های مختلف دی متیل سولفوکساید و گلیسرول در نگهداری تریکوموناس گالینه در سرما

Authors [Persian]

  • موسی توسلی
  • شهرام جوادی
  • ثریا نائم
  • قنبر واحد
Abstract [Persian]

روشهای رایج جهت تکثیر و نگهداری انگل ها در محیط خارج بدن محدودیت های زیادی دارد، این موارد شامل زحمت فراوان، از دست دادن سویه، آلودگی با باکتری ها و قارچ ها و تغییرات در خواص بیولوژیکی و متابولیکی انگل ها همراه است. تمام این خصوصیات نامناسب بوسیله نگهداری در سرما کاهش می یابد. در این مطالعه اثرات غلظت های مختلف دی متیل سولفوکساید و گلیسرول را در میزان زنده ماندن تریکوموناس گالینه بررسی شد. از دو ماده نگهدارنده آزمایش شده با غلظت های مختلف دی متیل سولفوکساید و گلیسرول هر دو اثر حفاظتی در بقا تریکوموناس گالینه در سرما داشتند. در استفاده از دی متیل سولفوکساید بیشترین میزان زنده ماندن انگل 70% بود که با غلظت 10% در زمان کوتاه 24 ساعت پس از کرایوپرزرویشن به دست آمد. گلیسرول 10% بیشترین اثر نگهدارنده را پس از 70 روز داشت در حالی که دی متیل سولفوکساید 20% کمترین اثر نگهدارنده در سرما را داشت. دی متیل سولفوکساید و گلیسرول مواد مناسبی جهت نگهداری تریکوموناس گالینه در سرما هستند و محلول دی متیل سولفوکساید 10% و گلیسرول 10% به ترتیب مواد نگهدارنده خوبی برای نگهداری در سرما در زمان کم(24 ساعت) و طولانی مدت(70 روز) دارند.

Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume 3, Issue 2 - Serial Number 2
5 International Journal of Veterinary Research
November 2009

Files

Share

How to cite

Statistics