Central effect of histamine on acetic acid-induced visceral nociception in rats

Authors

Abstract

In the present study, the effects of intracerebroventricular (ICV) injections of histamine, chlorpheniramine (H1-receptor antagonist) and ranitidine (H2-receptor antagonist) were investigated on visceral nociception induced by an intraperitoneal (IP) injection of acetic acid in rats. The latency time to the beginning of the first abdominal wall contraction (the first writhe) was recorded and the number of writhes was counted for 1 h after the IP injection of acetic acid (1 ml, 1%). All treatments (histamine: 2.5–80 µg, chlorpheniramine and ranitidine: 5–80 µg) did not influence the latency time to the beginning of the first writhe significantly except for the 40 ?g dose of histamine, which significantly increased the latency time (p<0.05). Doses of histamine of 10 and 40 ?g and doses of chlorpheniramine and ranitidine of 20 and 80 ?g significantly decreased the number of writhes (p<0.05). Pretreatments with chlorpheniramine or ranitidine at the dose of 80 ?g significantly prevented histamine-induced (40 ?g) antinociception (p<0.05). These results indicate that brain histamine may mediate the perception of visceral antinociception through both central H1 and H2 receptors.

Article Title [Persian]

اثر مرکزی هیستامین بر درد احشایی ناشی از اسید استیک در موش های صحرائی

Authors [Persian]

  • علی زنبوری
  • اسماعیل تمدن فرد
  • علی مجتهدین
Abstract [Persian]

در تحقیق حاضر اثرات تزریق داخل بطن مغزی هیستامین، کلرفنیرامین (آنتاگونیست گیرنده H1) و رانیتیدین ( آنتاگونیست گیرنده H2) بر درد احشائی ناشی از تزریق داخل صفاقی اسید استیک بررسی شد. متعاقب تزریق داخل صفاقی یک میلی لیتر از محلول استیک اسید یک درصد، مدت زمان نهفته تا شروع انقباض اول دیواره شکم ثبت و تعداد انقباضات دیواره شکم برای مدت یک ساعت شمرده شد. هیچکدام از تزریقات انجام شده (هیستامین: 80 –5/ 2 میکروگرم، کلرفنیرامین و رانیتیدین: 80 – 5 میکروگرم) اثر معنی داری بر مدت زمان نهفته تا شروع انقباض اول ایجاد نکردند به غیر از هیستامین 40 میکروگرم که به طور معنی داری
(05/ 0p<) مدت زمان نهفته تاشروع انقباض اول را افزایش داد. هیستامین در مقادیر 10 و 40 میکروگرم، کلرفنیرامین و رانیتیدین در مقادیر مساوی 20 و 80 میکروگرم به طور معنی دار (05/ 0p<) تعداد انقباضات دیواره شکم را کاهش دادند. پیش تزریق کلرفنیرامین و رانیتیدین در مقدار مساوی 80 میکروگرم قبل از هیستامین 40 میکروگرم از اثر کاهش دهنده درد ناشی از هیستامین به طور معنی دار (05/ 0p<) جلوگیری کردند. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهند که هیستامین مغزی ممکن است از طریق هر دونوع گیرنده هایH1 و H2 مرکزی خودش اثر کاهش دهنده درد در درد احشایی ناشی از اسید استیک ایجاد نماید.