Common injuries in athletic horses at riding clubs in Tehran, Iran

Authors

1 دانشگاه جامع علمی کاربردی

2 موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی

3 مرکز آموزش علمی کاربردی شهید زمانپور

Abstract

Various forms of intensive sport place stress on the musculoskeletal system of the horse, during both racing and training. The musculoskeletal system of the horse has an inherent ability to adapt to the demands of high speed exercise, but exceeding the threshold of adaptive capacity may result in some form of damage. Continuing racing or training may delay the repair process and put the horse at risk of more serious musculoskeletal injury. This study investigated injury in different breeds of horses involved in various types of activity in riding clubs in Tehran. Of the 400 horses that took part in various events during the race season from March 2008 to September 2009, 26 were injured. The most common injury was to the musculoskeletal system of the fore limbs (64%). The hind limbs suffered 16% of the injuries and the head and neck 4%. From a gender aspect, incident rates were higher in mares (54%) than in stallions (46%). From a breed point of view, Thoroughbred and Arab horses had higher incident rates (100% and 85% respectively) than a hybrid horse (50%). Findings of this study also showed the relationship between gender, breed and age of the horses to the injury site, type and outcome, and type of the events.

Article Title [Persian]

آسیب های ناشی از سوار کاری در باشگاه های سوار کاری منطقه تهران

Authors [Persian]

  • سید محسن احمدی نژاد 1
  • جمشید پیشکار 2
  • حسین پاشا زانوسی 2
  • سارا توکلی 3
1
2
3
Abstract [Persian]

انواع فعالیتهای ورزشی اسب منجر به ایجاد تنش در اسبهایی می شود که در تمرینات و یا مسابقات شرکت می کنند. سیستم اسکلتی – عضلانی اسب توانایی ذاتی در وفق دادن خود با تمرینهای با سرعت بالا را دارد. با وجود آن فراتر رفتن از حدی که از ظرفیت سازگاری حیوان بیشتر باشد امکان بروز انواع آسیبها به ساختار سیستم اسکلتی – عضلانی را سبب می شود، ادامهء بیش از حد این تمرینها ممکن است فرایند سازگاری و ترمیم را مختل کرده و اسب را در معرض خطرهای جدی تر قرار داده وباعث آسیبهای اسکلتی – عضلانی گردد. تحقیقات در کشورهای مختلف نشان دهنده آن است که الگوهای وسیع آسیبها در مسابقات اسبدوانی تاروبرد شبیه به هم هستند، و مشترک ترین نوع آنها که در مسابقات و تمرینها با آن مواجه می شویم آسیبهای اسکلتی – عضلانی است که قسمت تحتانی اندام های حرکتی قدامی را درگیر می کند. همچنین در کشورهای مختلف ، امکان تغییرنوع آسیب نیز وجود دارد، برای مثال در اسبهای مسابقه ای بریتانیا، بیشترین درگیری در بخش تاندون ها و لیگامان های قسمت تحتانی اندام های حرکتی قدامی اسب گزارش شده است، درصورتیکه در ایالات متحده امریکا بیشترین درگیری در استخوانهای کنجدی مجاور قسمت تحتانی اندام های حرکتی قدامی اسب مشاهده شده است، ( علت این تفاوتها می تواند متفاوت بودن زیر ساخت مانژها باشد ). تفاوت میان بررسی ها و تحقیق ها می تواند منجر به ایجاد تفاوت های منطقه ای در: طراحی مسیر مسابقه ، ویژگیهای مسابقه ، روشهای تربیت اسبها و استفاده از نژاد های متفاوت در مسابقات متفا وت گردد. تحقیق حاضر که در فصل مسابقات سوار کاری در سالهای 1387 و 1388 در باشگاه های سوارکاری منطقه تهران انجام پذیرفت به بیان اسیب های ناشی از سوارکاری در اسب با در نظر گرفتن شاخص های نژد، جنس، وزن و سن اسب و رابطه این شاخص ها با محل آسیب، نوع آسیب، نتیجه و نوع مسابقه می پردازد. در مجموع از 400 اسبی که از نژاد های مختلف و دو جنس ماده و نر (مادیان و سیلمی) و با وزن ها و سنین متفاوت در مسابقات شرکت داشتند، 26 راس اسب آسیب دیدند. بیشترین آسیبهای مشاهده شده در اسبهایی که در مسابقات شرکت داشتند اسیبهای مربوط با قسمت تحتانی اندام های قدامی اسب بودند. از نقطه نظر نژاد، بیشترین آسیب در نژادهای ترو برد و عرب مشاهده شد و از نقطه نظر سن و وزن بیشترین آسیب در اسبهای 2-5 سال و 400-500 کیلو گرم مشاهده گشت.

Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume 5, Issue 1 - Serial Number 498114
10 International Journal of Veterinary Research
March 2011
Pages 17-20

Files

Share

How to cite

Statistics