The effect of mercury on thyroid function in sheep

Authors

Abstract

The purpose of this experiment was to determine the effect of long-term low-dose administration of mercury (Hg) on thyroid function in sheep. In this experiment, 10 clinically healthy, adult, male Iranian sheep, aged approximately 1 year, were randomly allocated into the control (n=5) and mercury (Hg-)-treated (n=5) groups. Both groups were kept under identical conditions in terms of food and environment. The treatment group received mercuric chloride (5 mg/kg/day) orally for eight weeks. Blood samples were drawn between the hours of 0800 and 0900 from both groups on days 0, 14, 28, 42, 56 and 70. Thyroid function was evaluated by measuring the levels of the serum thyroid hormones, including triiodothyronine (T3), thyroxine (T4), free T3 (FT3), free T4 (FT4) and thyroid-stimulating hormone (TSH). Hepatic function was evaluated in both groups by measuring alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), ?-glutamyltransferase (GGT) and total bilirubin (TBIL). Renal function was assessed using serum creatinine (Cr) and blood urea nitrogen (BUN) levels. Serum T3 (from day 28 onwards) and serum T4, FT3, FT4 and TSH (from day 14 onwards) decreased in the Hg-treated group (p<0.05). Serum ALT, AST and GGT increased from days 42, 56 and 70, respectively, when compared to the control group (p<0.05). The concentrations of total protein and albumin decreased on day 70 and total bilirubin (TBIL), BUN and Cr levels increased on day 70 when compared to the control group (p<0.05). It was concluded that chronic administration of Hg may expose sheep to the risk of hypothyroidism.

Article Title [Persian]

اثر جیوه بر عملکرد غده تیروئید در گوسفند

Authors [Persian]

  • Khalil Badiei
  • خداداد مستغنی
  • پگاه نیک قدم
  • مهرداد پورجعفر
Abstract [Persian]

مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر تجویز طولانی مدت میزان پایین جیوه بر عملکرد غده تیروئید در گوسفند انجام شد. در این مطالعه 10 رأس گوسفند نر ایرانی بالغ به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و درمان تقسیم شدند. هر دو گروه از لحاظ محیط نگهداری و تغذیه در شرایط مساوی قرار داده شدند. به گروه درمان میزان mg/kg/day5 به مدت 8 هفته به صورت خوارکی کلرید جیوه تجویز شد. نمونههای خونی از هر گروه در روزهای صفر (قبل از تجویز جیوه)، 14، 28، 42، 56 و 70 بعد از تجویز جیوه در صبح هر روز حدود ساعات 8 تا 9 صبح اخذ گردید. برای ارزیابی عملکرد غده تیروئید سطح سرمی هورمون های تیروئیدی T3، T4، FT3، FT4 و TSH اندازهگیری شد. در خلال آزمایش به منظور ارزیابی عملکرد کبد، فعالیت سرمی آنزیمهای کبدی، آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، گاماگلوتامیل ترانسفراز (GGT)، و همچنین بیلی روبین تام سرم (TBIL) اندازهگیری شد. به منظور ارزیابی عملکرد کلیه، میزان نیترون اوره خون و میزان کریاتینین سرم مورد بررسی قرار گرفت. سطح سرمی هورمونهای تیروئید T3 (در روزهای 28، 42، 56 و 70) ، T4، FT3، FT4، TSH (در روزهای 14، 28، 42، 56 و 70) و میزان پروتئین و آلبومین سرم (در روز 70) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش معنیدار مشاهده گردید (p<0.05). فعالیت سرمی آنزیمهای کبدی AST (در روزهای 56 و 70) و GGT (در روز 70) ، غلظت سرمی بیلیروبین تام، نیتروژن خون و اوره سرم (در روز 70 ) پس از دریافت کلرید جیوه در گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل به طرز معنیداری افزایش یافت (p<0.05). با توجه به یافته های حاضر، قرار گرفتن گوسفندان در معرض جیوه میتواند آنها را با خطر کم کاری تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) مواجه سازد.

Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume 4, Issue 4 - Serial Number 391317
9 International Journal of Veterinary Research
November 2010

Files

Share

How to cite

Statistics