Humoral and non-specific immune responses in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) naturally exposed to and immunized with Streptococcus iniae

Authors

1 ‌دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

2 ‌بخش بهداشت وبیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

3 ‌بخش ایمنی شناسی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

4 بهداشت وبیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد،

5 تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، منطقه جنوب کشور (شیراز)

Abstract

In this study, immune responses against Streptococcus iniae
infections in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) were analyzed. Anti-streptococcal antibody (ASA) levels, respiratory burst activity (RBA), phagocytic activity (PA) and phagocytic index (P index) were measured in kidney macrophages. Fish were allocated to three experimental groups (n = 50 per group): survivors of natural S. iniae infections, non-exposed healthy fish immunized by immersion with formalin-killed S. iniae bacterin and a control group of non-exposed healthy fish. Blood sera and kidney samples were collected from each group (n = 10 fish) at days 0, 15, 30, 45 and 65 post-immunization (p.i.).
Analysis of ASA levels, RBA, PA and P index in survivors of Streptococcus infections revealed optical density (OD) values of 0.082-0.091, 0.089-0.091, 53-55 and 1.8-1.9 respectively. In the immunized non-exposed group, the ASApeak antibody level occurred at day 15 (mean OD=0.122) and declined significantly by day 65 (p<0.05). Similarly, the mean PAand P index values of macrophages peaked at day 15 p.i. (71 and 3.2, respectively) and declined by day 65(p<0.05). Therefore, the acquired immune status of survivors of naturalS. iniae infection was not altered by immunization.

Article Title [Persian]

ایمنی هومرال و غیر اختصاصی در ماهی‌های قزل آلای رنگین کمان درمعرض قرار گرفته با بیماری بطور طبیعی و واکسینه شده با باکترین استرپتوکوکوس اینیایی به روش غوطه ورسازی

Authors [Persian]

  • mostafa akhlaghi 1
  • مصطفی اخلاقی 2
  • ارسلان حسینی 3
  • ‌امین نعمت الهی 4
  • سید محمد حسینی 5
1
2
3
4
5
Abstract [Persian]

در این تحقیق میزان ایمنی هومرال حاصله از وجود آنتی‌بادی‌های ضداسترپتوکوکی در سرم و ایمنی غیراختصاصی حاصل شامل: فعالیت انفجارتنفسی، فعالیت فاگوسیتی و ضریب فاگوسیتی ماکروفاژهای بافت کلیه در سه گروه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (هر گروه شامل 50 ماهی) مورد مقایسه قرار گرفت. گروه اول شامل ماهی‌هایی که بطور طبیعی در کنار ماهی‌های بیمار درمعرض باکتری استرپتوکوکوس‌اینیایی قرار گرفته بودند. گروه دوم، ماهی‌های کاملا سالم غیر ایمن و گروه سوم، گروه کنترل که از ماهی‌های کاملا سالم غیر ایمن تشکیل شده بود. گروه اول و گروه دوم به روش غوطه‌ورسازی توسط باکترین کشته شده توسط فرمالین از باکتری استرپتوکوکوس‌اینیایی ایمن شدند. بدین منظور در یک دوره شصت‌وپنج روزه، درروزهای صفر، 15، 30، 45 و 65 از هرکدام از گروه‌ها 10 ماهی نمونه‌گیری و نمونه‌های خون و بافت کلیه جمع‌آوری شد. نتایج بدست آمده نشان داد گروهی که بطور طبیعی درمعرض باکتری استـرپتـوکـوکوس‌اینیایی قرار گرفته بودند عیار آنتی‌بادی ضداسترپتوکوکی (جذب نوری091/0-082/0)، فعالیت انفجارتنفسی (جذب نوری 091/0-089/0)، فعالیت فاگوسیتی 55-53 و ضریب فاگوسیتی 9/1-8/1 را دارا بودند. در گروه واکسینه بیشترین آنتی‌بادی ضداسترپتوکوکی در روز 15 ( میانگین جذب نوری 122/0) بود که بتدریج تا روز 65 کاهش یافت (05/0(p<‌ بهمین ترتیب فعالیت‌های فاگوسیتوزی و ضریب‌فاگوسیتوزی دارای بیشترین میزان در روز 15 (بترتیب میانگین 71 و 2/3) که تا روز 65 کاهش معنی‌داری را نشان دادند (05/0‌.(p<‌ این تحقیق نشان داد ماهی‌های قزل‌آلای جوان با روش غوطه‌ورسازی علیه باکتری استرپتوکوکوس‌اینیایی ایمن می شوند. بکارگیری روش غوطه‌ورسازی برای ماهی‌هایی که بطور طبیعی در معرض این باکتری قرار گرفته‌اند تغییری در وضعیت ایمنی اکتسابی آنها ایجاد ننمود.