بهره گیری از موی گاو، به عنوان نشانگر حیاتی آلودگی به سرب در اطراف صنایع نفت و پتروشیمی شیراز (ایران)، با استفاده از روش جذب اتمی

این بررسی با هدف ارزیابی آلودگی به سرب در اطراف صنایع نفت و پتروشیمی شیراز با استفاده از موی گاوها انجام یافت. گاوداری های شیری مختلف در شعاع 10 کیلومتری اطراف صنایع نفت و پتروشیمی شیراز شناسایی شده و به چهار گروه تقسیم شدند. گاوداری های شیری واقع در منطقه شعاعی 5/1-5/. کیلومتری ، 5- 5/1کیلومتری ، 7-5 کیلومتری و 5/10- 7 کیلومتری، به ترتیب در گروهای A ، B ، C وD قرار داده شدند. گروه E (گاوداری دور از مناطق آلوده) به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. نمونه مو، از سر گاوها و در یک گروه سنی مشابه جمع آوری شد. در هر گروه از پانزده راس گاو نمونه برداری شد. گاوهایی که نزدیک تر به صنایع نفت و پتروشیمی واقع شده بودند غلظت بالاتری از سرب مو را نشان دادند. در تمام گروه ها، غلظت سرب موی گاوها در اطراف منطقه مربوط به صنعت نفت از غلظت سرب موی گاوها در اطراف صنعت پتروشیمی به طور قابل توجهی بالاتر بود (p<0.05) و نشان داده شد که فاکتور آلودگی در آنها، هنگامی که گروه های مشابه در دو صنعت مورد مقایسه قرار می گیرند حدود دو برابر می باشد. در این مطالعه، غلظت سرب مو از بهار تا زمستان روند کاهشی داشته و در طراف صنایع مربوط به صنعت نفت از 3/8 به 6/2 ppm و در اطراف صنایع پتروشیمی از 4 به 2/2 ppm رسید.