شناسایی انگل داکتیلوژیروس تک در استخراج DNA از بافت آبشش آلوده ماهی با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز

داکتیلوژیروس ها یک مونوژن است که به عنوان انگل خارجی آبشش، چندین گونه از ماهیان مانند کپور وحوض را آلوده می کنند. معمولی ترین روش شناسایی این انگل ها، بررسی میکروسکوپی لاملاهای آبشش است که روشی وقت گیر و دشوار می باشد. در مقابل به کارگیری تکنیک های مولکولی روشی اختصاصی وحساس تر جهت تشخیص انگل ها محسوب می شوند. در این مطالعه، روش PCR و تعیین توالی برای تشخیص گونه های داکتیلوژیروس استفاده گردید. بدین منظور پرایمرهایی از ناحیه ITS-1 ژن RNAریبوزومی انگل برای تکثیر DNAگونه های مختلف انگل های داکتیلوژیروس طراحی گردید. سپس69 عدد انگل داکتیلوژیروس از 100 ماهی حوض به روشهای میکروسکوپی جدا گردید و به دنبال تعیین گونه انگل با روش میکروسکوپی، استخراج DNA از هر یک از انگل ها انجام شد. به منظور ارزیابی توانایی PCR طراحی شده برای تشخیص انگل در بافت آبشش، استخراج DNA از انگل ها به همراه بافت آبشش نیز انجام گردید. به علاوه PCR بافت آبشش عاری از انگل، به عنوان کنترل منفی انجام گردید. در مرحله بعد محصولPCR تخلیص و تعیین توالی گردید. اندازه محصول PCR برای گونه های مختلف داکتیلوژیروس 532 جفت باز بود. بدنبال تکثیر DNA تخلیص شده از بافت آبشش حاوی انگل داکتیلوژیروس نیز محصول PCR با اندازه 532 جفت باز مشاهده گردید اما هیچ گونه محصولی به دنبال PCR بافت آبشش عاری از انگل مشاهده نگردید. بدنبال مقایسه توالی نوکلئوتیدهای محصولاتPCR با توالی نوکلئوتیدهای موجود در GenBank، 100 درصد تشابه با دو گونه داکتیلوژیروس واستاتور و داکتیلوژیروس دولکایتی مشاهده گردید. نتایج بدست آمده از روش ملکولی کاملاً مشابه نتایج حاصل از بررسی های میکروسکوپی بود. بنابراین، نتایج حاصل نشان می دهد که امکان استفاده از روش های مبتنی بر PCR، برای شناسایی ماهیان آلوده به داکتیلوژیروس از طریق استخراج DNA به طور مستقیم از کل بافت آبشش آلوده به داکتیلوژیروس وجود دارد.