نمونه‌های موی 58 شتر سالم جهت حضور قارچهای ساپروفیتی ارزیابی شدند. چندین محیط کشت اختصاصی قارچی جهت جداسازی و تعیین هویت این قارچها مورد استفاده قرار گرفتند. یکصد و هفتاد و چهار نمونه از 3 بخش مختلف بدن شترهای تک کوهانه برداشت شدند. جدایه‌های قارچی متعلق به 15 جنس بودند. شایعترین آنها به‌ترتیب شامل اعضای جنس آسپرژیلوس (48 درصد کل شترهای تحت بررسی)، پنی‌سیلیوم (1/16 درصد)، موکور (2/14 درصد)، آلترناریا آلترناتا (6/5 درصد)، رایزوپوس (1/3 درصد)، کرایزوسپوریوم (7/2 درصد)، آکرمونیوم (1/1 درصد)، اسکوپولاریوپسیس (1 درصد)، کلادوسپوریوم (8/0 درصد)، فوزاریوم، پزودوآلشریا بوییدی و استاکی بوتریس آترا (2/0 درصد) بودند. فراوانترین مخمرهای جداشده مربوط به گونه‌های کاندیدا (6 درصد) و سپس ژئوتریکوم کاندیدوم (6/0 درصد) و گونه‌های مالاسزیا (2/0 درصد) بودند. عفونت‌های جلدی ناشی از برخی آلوده‌کننده‌ها دیده نشد. این تحقیق نشان داد که گونه‌های آسپرژیلوس، پنی‌سیلیوم و موکور شایعترین اجزای گیای قارچی پوست شتر بوده و همچنین نشان داد که موی شتر عاری از درماتوفیت حقیقی می باشد.
)