هدف این مطالعه تعیین تاثیر درمانی اسیدهای سیتریک و تارتاریک بر درماتوفیتوزیس تجربی در خوکچههای هندی بود. در این مطالعه حساسیت تریکوفایتون منتاگروفایتس واریت? منتاگروفایتس به اسیدهای سیتریک و تارتاریک با روش ماکروبراث دایلوشن تعییین شد. در آزمایش بر روی حیوان? کرم اسیدهای ترکیبی بهصورت موضعی روزی یکبار بهمدت 10 روز متوالی استفاده شد که از روز پنجم پس از عفونت شروع گردید. حیوانات در گروه کنترل مثبت نیز با کرم یک درصد کلوتریمازول درمان شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت ضدقارچی اسیدهای ترکیبی شبیه به اسیدهای سیتریک و تارتاریک بهتنهایی بود. استفاده از کرم اسیدهای ترکیبی بهبودی کامل خوکچههای هندی مبتلا به درماتوفیتوزیس را نشان داد (P<0.05). یک بهبودی مشابهای از علائم موضعی حاصل شد زمانیکه حیوانات با کرم یک درصد کلوتریمازول درمان شدند. نتایج پیشنهاد میکنند که اسیدهای آلی همچون اسیدهای سیتریک و تارتاریک میتوانند بعنوان عوامل ضدقارچی قابل قبول در درماتوفیتوزیس مفید و موثر باشند.