نگرشی به سرواپیدمیولوژی و میزان وقوع بیماری ویروسی تورم مخاط نای و بینی گاو در ایران

زمینه مطالعه: بیماری ویروسی تورم مخاط بینی و نای گاوان برای نخستین بار در سال 1965 در یکی از نواحی پرورشی صنعتی پرورش گاو به علت اهمییت بیماری گزارش گردیدو پس از آن جدا سازی ویروس مولد بیماری در اغلب استان‌های ایران مورد تائید قرار گرفت. هدف‌: حضور آنتی بادی بر علیه هرپس ویروس تیپ یک گاو ی در گوساله‌های جوان در استان‌های شمال جنوب و مرکزی مورد بررسی قرار گرفت . روش‌کار: گوساله‌های یک الی چهار سال غیر واکسینه شده بدون علائم بالینی بیماری مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 558 نمونه سرمی معادل 10%از کل جمعییت هر فارم جمع آوری گردید. نمونه‌های سرمی مورد آزمون الایزا و خنثی سازی سرم به روش میکرو در پلیت بر روی سلول‌های تک لایه‌ای کلیه‌گوساله جوان در میکروپلیت با استفاده از سویه رفرانس مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج: نتایج آزمون الایزا نشان داد که 56% نمونه‌های سرمی (558 /314) مثبت و 44( %558/344) منفی و نتایج آزمون خنثی سازی سرم، موید آنستکه 48 % موارد سرمی (556/269) منفی و 52( %558/289) موارد مثبت بود.لازم بذکر است که 54 % از سرم های مثبت دارای عیار آنتی بادی بین 16-4، 35 % دارای عیار بین 64-32 و 11% بدارای عیار 64 بودند. نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصله نمایانگر انست که ویروس به‌طور فعال و با انتشاری گسترده در گله گوساله‌های جوان در گردش است و منشأ پایدار از عفونت ویروسی در گله به‌شمار می آید.