مطالعه مقایسه‌ای تاثیر استفاده از مدل‌های مختلف برنامه خاموشی در وقوع سندرم آسیت و پارامترهای متابولیکی در جوجه‌های گوشتی با رشد سریع

نویسندگان

چکیده

زمینه مطالعه:‌ ‌در جوجه‌های گوشتی با رشد سریع، افزایش مصرف اکسیژن آنها را به آسیت مستعدتر نموده است و استفاده از مدل‌های تاریکی در پرورش جوجه از طریق کاهش مصرف اکسیژن سبب کاهش بروز آسیت می‌شود. هدف:‌ ‌مطالعه مقایسه‌ای استفاده از مدل‌های مختلف تاریکی برای کاهش وقوع آسیت و تاثیر آن بر پارامترهای متابولیکی جوجه‌های گوشتی است. روش کار:‌ ‌1000 قطعه جوجه گوشتی جنس نر و از خط پدری لاین، تهیه و در چهار برنامه نوری متفاوت تقسیم و تا 42 روزگی نگهداری شدند. جوجه‌ها و غدای مصرفی آنها هفتگی توزین و تلفات روزانه کالبد گشایی و گزارش گردید و غلظت هورمون‌های 3T و ‌4T خون آنها اندازه‌گیری شد. نتایج:‌ ‌استفاده از برنامه‌های خاموشی سبب کاهش تعداد تلفات آسیت گردید. وزن جوجه‌ها از نظر آماری فقط در 21 روزگی بطور معنی‌دار، تحت تاثیر روش خاموشی قرار گرفت و جوجه‌های گروه کنترل نسبت به سایر گروه‌ها از وزن بیشتری برخوردار بودند. در حالی که وزن نهایی جوجه‌های چهار گروه در پایان دوره از نظر آماری اختلاف معنی‌داری را نشان نداند. از طرفی غلظت ‌3T و ‌4T پلاسمای خون جوجه‌ها تحت تاثیر برنامه خاموشی قرار گرفت. فعالیت این هورمون‌ها همزمان با کاهش سرعت رشد جوجه طی هفته‌های دوم و سوم دوره پرورش نسبت به گروه شاهد به شکل معنی‌داری کاهش یافت که موید کاهش فعالیت متابولیک و کاهش مصرف اکسیژن در این سنین حساس است. ‌نتیجه گیری نهایی: آرمایش نشان داد اگر در مرغداری‌های گوشتی خطر ابتلا به آسیت بالا باشد جهت کاهش تلفات ناشی از آسیت می‌توان به جای برنامه نوری مداوم، مدت زمان خاموشی را در سالن‌ها افزایش داد بدون اینکه تاثیر منفی قابل توجه‌ای بر وزن نهایی جوجه‌های گروه خاموشی داشته باشد.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار