زمینه مطالعه: لپتوسپیروز یک بیماری مشترک بین انسان و دام با گسترش جهانی است که توسط باکتری لپتوسپیرا گونه‌های بیماریزا ایجاد مـی‌گردد. این بیماری سبب خسارات اقتصادی فراوانی نظیر کاهش تولید شیر، سقط جنین، مرده‌زایی، عدم باروری و مرگ و میر در صنعت دامـداری مـی شود. هدف: هدف، انجام مطالعات سرم‌شناسی و باکتری‌شناسی لپتوسپیروز در شش گاوداری صنعتی شیری و سه گاوداری پرواری (دارای سابقه ثبت شده لپتوسپیروز) در اطراف استان تهران در طی سال‌های 1390-1391 بود. روش کار: به همین منظور، تعداد 408 نمونه خون از گاوهای شیری و 154 نمونه خون از گاوهای پرواری از طریق ورید دم با استفاده ونوجکت اخذ گردید. دو ماه بعد، تعداد 118 نمونه ادرار از 20% دام‌هـایـی کـه در هـر دو گـروه دارای واکنـش مثبـت و منفـی سـرولوژیک بودند اخذ گردید. تمامی نمونه های سرمی با آزمایش میکروآگوتیناسیون (MAT)، به‌عنوان یک روش استاندارد WHO جهت تشخیص سرولوژیک لپتوسپیروز، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه نمونه‌های سرمی برای تعیین عیار آنتی‌بادی بر علیه پنج سروتیپ زنده لپتوسپیرایی شامل: پومونا، گریپوتایفوزا، ایکتروهموراژیه، هارجو و کنیکولا مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه‌های ادرار نیز جهت جداسازی باکتریایی لپتوسپیرا مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: نتایج آزمـایشـات سـرم‌شنـاسـی نشـان داد که تعداد 228 نمونه (6/40)% بر علیه یک یا تعداد بیشتری سروتیپ لپتوسپیرا واکنش مثبت داشتند. فراوانترین سروتیپ لپتوسپیرا، پومونا با 118 مورد (3/40)% و کمترین آن کنیکولا با 4 مورد (4/1)% بودند. شایع ترین تیتر سرمی 1:100 و بالاترین تیتر سرمی 1:1600 بود. همچنین بیشترین موارد مثبت سرولوژیک در گروه سنی 3 تا 4 ساله مشاهده گردید. نتایج آزمایشات باکتری‌شناسی مبتنی بر جداسازی اجرام لپتوسپیرایی از 11 (3/9)% نمونه ادرار بود که همگی متعلق به یک گاوداری پرواری بودند. نتیجه گیری نهایی: با توجه به اطلاعات ثبت شده از هر گاوداری، ریسک‌فاکتورهای اصلی برای بروز لپتوسپیروز شامل حضور جوندگان و موش‌ها و فقدان شرایط بهداشتی مطلوب در دامداری‌ها بودند. نتایج تحقیق حاضر بیانگر این نکته است که گاوها می توانند نقش مهمی در حفظ و بقا سروتیپ‌های لپتوسپیرا پومونا، گریپوتایفوزا و هارجو ایفا نموده و در واقع خطری بالقوه برای انتقال بیماری به کارکنان کشتارگاه‌ها، بازرسان گوشت، شیردوشان و دامداران محسوب می‌گردند.
)