زمینه مطالعه: اختلال در عملکرد بیضه و توقف روند اسپرماتوژنز، از عواقب افزایش دمای بیضه در عارضه کریپتورکیدیسم می‌‌باشد. هدف: این مطالعه جهت تعیین احتمال قابلیت هورمون گرلین در تغییر بعضی پارامترهای کیفیت اسپرم متعاقب ایجاد کریپتورکیدیسم تجربی انجام گرفت. روش کار: تعداد30 موش رت نر بالغ برای این مطالعه در نظر گرفته شده و به 3 گروه زیر تقسیم شدند: گروه 1 تحت عنوان کنترل–سالین CS()، گروه 2 تحت عنوان کریپتورکیدیسم–سالین (CrS) و گروه 3 تحت عنـوان کریپتورکیدیسم–گرلین CrG(.)پس از ایجاد کریپتورکیدیسم از طریق جراحی در گروه‌های 2و3، ده نانومول گرلین به‌مدت 7 روز پیاپی به گروه CrG تزریق شد. سپس 5 موش از هر گروه بطور مساوی در روزهای 3 و 7 پس از جراحی کشته شده و بیضه آنها جهت ارزیابی اسپرم برداشته شدند. نتایج: وزن بیضه، درصد حرکات پیشرونده اسپرم، سلامت غشاء اسپرم (ارزیابی شده توسط آزمون)HOS و غلظت اسپرم تغیرات اندکی را در روز 3 نشان دادند. اما در روز 7 پس از ایجاد کریپتورکیدیسم، کاهش معنی داری در درصد اسپرم‌های HOS مثبت (0001/0<)p، حرکات پیشرونده (0001/0<)p و غلظت اسپرم (01/0<)p پدید آمد. علیرغم کاهش 30 درصدی وزن بیضه در این روز، اما این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود. نکته قابل توجه اینکه درصد HOS و حـرکـات پیشـرونـده در روز 7 بـطور معنی داری در حیواناتی که گرلین دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه CrS بیشتر بود (05/0<.)p اما درمان با گرلین تأثیر معنی داری بر پارامترهای اسپرم در روز 3 نداشت. همچنین غلظت اسپرم و وزن بیضه‌ها در گروه CrG چه در روز 3 و چه در روز 7 تغییر چشمگیری را نشان نداد. نتیجه گیری نهایی: در حقیقت، می‌توان این عمل گرلین را به خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت داد و نیز می‌توان از این هورمون به‌عنوان یک ماده مؤثره در کاهش اختلالات اسپرماتوژنز متعاقب کریپتورکیدیسم استفاده نمود.
)