1
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2
بخش مواد غذایی و فناوری‌های محیط زیستی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ترامو، ترامو، ایتالیا.
10.32598/ijvm.19.2.1005532
چکیده
زمینه مطالعه: میکروپلاستیک‌ها (MPs)، آلاینده‌های محیطی نوظهور با قطری تقریباً کمتر از 5 میلی متر هستند، که در سال‌های اخیر توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده اند. هدف: این مطالعه به منظور بررسی تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر روی نمونه‌های بافتی کولون که مستقیماً در معرض میکروپلاستیک‌هایی هستند که از طریق غذا وارد دستگاه گوارش می‌شوند و کبد که مسئول پردازش مواد شیمیایی از دستگاه گوارش در موش است، انجام شد. روش کار: در این آزمایش 36 موش نر بالغ به طور تصادفی به چهار گروه 9 تایی تقسیم شدند. سه گروه در دوزهای 001/0، 01/0 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن PS-MPs را (از طریق گاواژ) به مدت 42 روز دریافت کردند. یک گروه کنترل نیز در نظر گرفته شد. 24 ساعت پس از آخرین درمان، نمونه‌های بافتی برای بررسی هیستومورفولوژیکی، هیستومورفومتری، عوامل التهابی و بیان ژن جمع‌آوری شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که دریافت PS-MPs اثرات منفی بر هیستومورفولوژی و هیستومورفومتری کولون و کبد دارد. همچنین دریافت PS-MPs باعث افزایش معنی دار (05/P>0) در عوامل التهابی مانند TNF-α و PGE2 نسبت به گروه کنترل شد. علاوه بر این، افزایش معنی‌داری (05/P>0) در بیان mRNA ژن β-کاتنین و HIF-1α در گروه‌های تحت درمان با PS-MPs نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. نتیجه‌گیری نهایی: به نظر می‌رسد PS-MPs می‌تواند اثرات منفی بر هیستومورفولوژی و هیستومورفومتری داشته باشد و غلظت فاکتورهای TNF-α و PGE2 و بیان ژن‌های HIF-1α و β-کاتنین را در روده بزرگ افزایش دهد.
)