Effect of early cold exposure on the endocrine responses of broiler chickens and the incidence of ascites syndrome.

Authors

Abstract

Two hundred and fifty day-old broiler chickens were housed in a high altitude farm and divided in two experimental groups (cold-exposed and control). At the age of 3 and 4 d, the cold-exposed chickens were exposed to 15?C for 3 h, while the control birds were reared under normal condition. During the period between 14 and 28 days, both groups of chickens were exposed to a low environmental temperature. For hormonal analyses, blood samples were taken at days three and four (before and after cold exposure), and followed by samples taken at seven, 14, 28 and 42 days. The mean plasma corticosterone level was significantly higher in cold chickens, who were first exposed to cold temperature at days three and four of age. However, this result was reversed at day 28 during the second cold challenge. Cold-exposed birds showed significantly higher T3 levels compared to control chickens at day three after exposure to cold temperatures. During the second cold exposure (day 28), the T3 level was significantly lower in cold chickens compared to control chickens. At days three (after cold exposure) and four (before cold exposure), the concentrations of T4 were significantly lower in cold-exposed chickens compared to the control chickens. Such hormonal responses coincided with a marked reduction of ascites mortality in the early cold-exposed chickens compared with control chickens. In the present study, repeated cold exposure resulted in a moderate response; lower corticosterone and T3 levels resulted from the second cold exposure than from the first one alone. It can be concluded that early cold exposure improves the thermotolerance of broiler chickens at a later age, which consequently leads to an adaptation that reduces the incidence of the ascites syndrome.

Article Title [Persian]

اثر سرمای کوتاه مدت ابتدای دوره پرورش بر پارامترهای اندوکرینولوژی و بروز سندرم آسیت در جوجه گوشتی

Authors [Persian]

  • شهاب بهادران
  • mohamad hasanzadeh
Abstract [Persian]

250 قطعه جوجه یک روزه که در ارتفاع بالا هچ شده بودند به مزرعه ای واقع در همان ارتفاع انتقال و به دو گروه آزمایشی (کنترل و سرما) تقسیم شدند. در سن 3 و 4 روزگی جوجه های گروه سرما به مدت 3 ساعت در دمای 15 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. در حالیکه جوجه های گروه کنترل در درجه حرارت عادی و طبیعی نگهداری شدند. در روزهای 14 تا 28 از دوره پرورش برای القاء بیشتر آسیت به‌شکل تجربی، جوجه‌های هر دو گروه مجددا در معرض استرس سرما قرار گرفتند. برای آنالیز هورمونی، در سنین 3 و 4 روزگی (قبل و بعد از استرس سرما) و همچنین در روزهای 7، 14، 28 و42 به ازاء هر گروه 10 نمونه خون از جوجه ها گرفته شد. تلفات روزانه برای تایید علائم آسیت کالبد گشایی شدند.
میانگین غلظت کورتیکوسترون در جوجه های گروه سرما بعد از مواجهه با سرمای اولیه در روزهای 3 و 4 پرورش، بطور معنی داری بالاتر از جوجه های گروه کنترل بود، اما در سن 28 روزگی، بعد از مواجهه با سرمای دوباره، نتیجه معکوس بود. یک چنین تغییرات مشابه ای هم برای هورمون T3 مشاهده گردید. از طرفی غلظت هورمون T4 در روز 3 بعد از مواجهه با سرما و روز 4 قبل از مواجهه با سرما نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. این نتایج هورمونی با کاهش مرگ و میر ناشی از آسیت در جوجه های گروه سرما نسبت به گروه کنترل همزمان بود. مطالعه حاضر نشان می دهد که مواجهه جوجه با سرمای اولیه در سن پایین، سبب تغییر در پارامترهای اندوکرینولوژی جوجه می گردد و این امر سبب بهبود تحمل استرس سرما در سن بالا تر و نهایتا سبب کاهش تلفات ناشی از آسیت می شود.