Influence of Permethrin and Cypermethrin on Behavior in the Mouse

Authors

1 گروه فارماکولوژی

2 دانشکده دامپزشکی

Abstract

Permethrin and Cypermethrin are synthetic pyrethroids, belonging to a group of insecticides with low mammalian toxicity and high insecticidal activity. The present study evaluated sub-acute toxicity of dermally administrated permethrin and cypermethrin in mice. Behavioral examination included assessments of lethality, weight gain, grooming, analgesymetry, anxiety, grasping, motor activity, and despair in response to inescapable swim stress. The study was conducted on 70 adult male mice, which were exposed dermally via the whole tail zone for 10 s once daily for 28 consecutive days at concentrations of 0%, 0.1%, 1% and 10% of each compound. No significant changes were observed in body weight gain, grooming behavior or pain sensation among the treated and control groups. However, the following effects were observed in the experimental groups: a tendency towards increased motor activity compared to controls (47% in P0.1% group, P = 0.025), a tendency to lose grasping faster than controls (48% and 40% decreased in P10% and C1% groups, respectively, (P < 0.05), shorter stay in the long arms and longer stay in the short arms on the elevated plus maze task compared to controls (up to 84% difference , P < 0.05), and failure in terms of floating on the inescapable swim stress task (500% and 900% increase in interruption times in the P10% and C10% groups, respectively, P < 0.05). In conclusion, upon long-term dermal exposure, synthetic pyrethroids may lead to increased motor activity, decreased grasping tendency and/or ability, increased apathy, and increased despair in the mouse animal model.

Article Title [Persian]

Influence of Permethrin and Cypermethrin on behavior in the mouse

Authors [Persian]

  • mohammad kazem koohi 1
  • محمد کاظم کوهی 2
  • فاضل فلاح 2
1
2
Abstract [Persian]

پرمترین و سایپرمترین پایرتروئیدهای صناعی هستند که به گروهی از حشره کش های با سمیت سلولی کم در پستانداران و قدرت حشره کشی بالا تعلق دارند. پژوهش حاضر برای ارزیابی سمیت تحت حاد پرمترین و سایپرمترین بعد از تجویز پوستی آنها در موش سوری بر اساس آزمایشات رفتاری مانند مرگ زایی، افزایش وزن، رفتار نظافت، دردسنجی، اضطراب، ایستایی در سطح شیبدار و رفتار یأس در حالت شناوری انجام گردید. در این مطالعه، 70 قطعه موش سوری نر بالغ از راه پوست دم بطور کامل روزانه یک بار به مدت ده ثانیه و به مدت 28 روز مداوم در معرض غلظتهای 0%، 0.1%، 1% و 10% از سموم فوق قرار داده شدند. هیچگونه تفاوت معنی داری در تغییرات وزن بدن، رفتار نظافت و درک درد در حیوانات ایجاد نشد. معذالک، این سموم تغییرات زیر را در گروههای مختلف آزمون ایجاد کردند: تمایل به افزایش در فعالیت حرکتی در اکثر موارد (47% در گروه پرمترین 0.1%، P=0.025)، تمایل به افتادن سریعتر از سطح شیبدار (48% در پرمترین 10% و 40% در سایپرمترین 1%، P<0.05)، اقامت کوتاه مدت تر در بازوهای بسته و طولانی مدت تر در بازوهای باز (تا 84% تفاوت در مقایسه با گروه کنترل، P<0.05)، و اختلال در رفتار شناوری (500% افزایش در قطع شنا در پرمترین 10% و 900% در سایپرمترین 10%، P<0.05). از یافته های پژوهش نتیجه گرفته شد که تماس طولانی مدت با پایرتروئیدهای سنتتیک ممکن است باعث افزایش فعالیت حرکتی، کاهش ایستایی در سطح شیبدار، افزایش بی توجهی و افزایش یأس در موش سوری بعنوان یک مدل حیوانی میگردد.

Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume 5, Issue 2 - Serial Number 586579
11 International Journal Of Veterinary Research
June 2011
Pages 119-124

Files

Share

How to cite

Statistics