Blood and tissue levels of diazinon in rabbit following a subacute dermal exposure to incremental doses

Authors

1 Department of Pharmacology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Departemt of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract

BACKGROUND:Uncontrolled application of diazinon (DZN)
can cause environmental contamination and adverse health
effects on humans or animals. OBJECTIVES:This study aimed to
investigate the toxic effects and the level of DZN in serum and
tissues of rabbits following a sub acute dermal exposure to
toxicant. METHODS:Different doses of DZN were applied daily
to New Zealand rabbits through the ear skin in incremental doses
for 4 weeks. Blood samples were collected at the beginning and
the end of each dose-week period. Tissue samples were collected
from brain, muscle, kidney and liver on day 28, after euthanizing
the rabbits. DZN contents of the blood and tissue samples were
measured using a reversed phase HPLC system. RESULTS:
Clinical observations indicated signs of toxicity in the animals
exposed to DZN as shown by diarrhea and body weight loss from
day twenty. The level of DZN in the blood elevated with
enhancing exposure time and reached the highest level at the end
of the fourth week (0.620±0.26ppm). The highest level of DZN
was found in the brain tissue (0341±0.015 ppm). CONCLUSIONS:
The results of this study revealed the tissue accumulation and
subsequent toxic effects of DZN following the subacute dermal
exposure to the toxicant. It suggests that the determination of the
toxicant level in the serum or tissue can be a monitoring method
for the detection of the contamination rate.

Keywords

Article Title [Persian]

تعیین میزان دیازینون در سرم و بافت‌های خرگوش بدنبال تماس تحت بالینی دوزهای افزایشی از راه پوست

Authors [Persian]

  • حسینعلی عرب 1
  • مسعود گودرزی 1
  • محمد کاظم کوهی 2
  • غلامرضا شمس 1
1 گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران،‌ایران
2 بخش سم شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران،‌ایران
Abstract [Persian]

زمینه مطالعه: استفاده بی رویه از دیازینون می‌تواند آلودگی‌های زیست محیطی و اثرات سوء بهداشتی بر روی انسان و حیوانات را بدنبال داشته باشد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثرات سمی دیازینون و تعیین میزان آن در بافت‌های مختلف خرگوش پس از تماس تحت بالینی با سم انجام شده است. روش کار: خرگوش‌های نژاد نیوزیلندی با دوزهای مختلفی به طور روزانه، از طریق پوست گوش و به صورت افزایشی به مدت 4 هفته در معرض دیازینون قرار گرفتند. نمونه‌های خون در شروع آزمایش و در پایان هر هفته و همچنین نمونه‌هایی از مغز، ماهیچه، کلیه و کبد در روز 28 با کشتن خرگوش‌ها به روش مرگ آسان، جمع آوری گردیدند.، میزان دیازینون در نمونه‌های خون و بافت ها با استفاده از سامانه فاز معکوس ‌HPLC‌ اندازه گیری شد. نتایج: مشاهدات بالینی از ایجاد مسمومیت در خرگوش‌های مواحهه شده با دیازینون حکایت داشت که به صورت اسهال و کاهش وزن در روز بیستم نمایان شد. میزان دیازینون خون با افزایش میزان سم افزایش پیدا کرد و به بـالاتـریـن سـطـح خـود در پـایـان هفتـه چهارم رسید ‌ppm( 26/0±620/0.) بالاترین میزان دیازینون در بافت‌های مغز دیده شد ‌ppm( 015/0±314/0.) هم میزان سم تجویز شده و هم نوع بافت به طور معنی‌داری در میزان دیازینون موجود در بافت‌های مختلف مؤ ثر بوده است (001‌/‌0‌p<‌.) نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه تاکیدی بر تجمع بافتی و امکان بروز اثرات سمی دیازینون در صورت قرار گرفتن در تماس تحت بالینی با سم می‌باشد. این نتایج حاکی از آن است که تعیین میزان سم در سرم یا بافت ها به صورت انفرادی می‌تواند به عنوان یک روش هشدار دهنده برای تعیین آلودگی سم بکار رود.

Keywords [Persian]

  • ‌دیازینون
  • سطح خونی و بافتی
  • تماس پوستی
  • خرگوش
Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume 7, Issue 3 - Serial Number 3
October 2013
Pages 213-219

Files

Share

How to cite

Statistics