Subclinical laminitis in captive female Esfahan mouflon (Ovis orientalis isphahanica): gross and light microscopic pathology

Authors

1 Mehregan Veterinary Group, Tehran, Iran

2 Department of Pathobiology, School of Veterinary Medicine, Lorestan University, Khorramabad, Iran

Abstract

The herd consisted of 25 captive Esfahan mouflons and their
offspring. The mouflons were wild and originated from their
natural habitat in Esfahan province. They had been kept in small
enclosures with rough concrete floors. The diet consisted of
alfalfa hay, corn silage, and a commercial concentrate. The
mouflons showed severe claw overgrowth and detectable
subclinical form of laminitis such as sole hemorrhage and yellow
wax discoloration. Both prevalences were unexpectedly high
(73.9%). The majority of foot lesion samples included in this
study were taken from mouflons examined in the course of
veterinary practice over a period of 4 months in a farm for clinical
and histopathological purposes. Pseudocarcinomatous epidermal
hyperplasia which are characterized by extreme proliferation of
epithelial cells with large amounts of whorl-like structures that
show no specific pattern, like dyskeratosis or central keratinization.
Our findings were supportive of researchers who have
suggested that subclinical laminitis is a multifactorial disease
that involves a complex interaction between nutrition and
management. Feeding management, proper design of facilities
and routine trimming seems to prevent subclinical laminitis is
predisposed for more serious lesions in Esfahan mouflons.

Keywords

Article Title [Persian]

التهاب تحت بالینی نسج مورق در میش های وحشی اصفهان (Ovis orientalis isphahanica) : مطالعه پاتولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی

Authors [Persian]

  • محسن نوری 1
  • امید دزفولیان 2
Abstract [Persian]

سابقه: گله شامل 23 میش و 2 قوچ به اسارت گرفته شده بود که به همراه بره‌های خود نگهداری می‌شدند. دام‌ها وحشی بوده و از زادگاه طبیعی خود (استان اصفهان) آورده شده بودند. دام‌ها در یک محوطه کوچک با کفی از جنس بتون نگهداری می‌شدند. جیره شامل یونجه، سیلوی ذرت و یک کنساتنره تجاری بود. یافته‌های بالینی: کپسول شاخی انگشت رشد بیش از اندازه‌ای داشت و نشانه‌های التهاب تحت بالینی نسوج مورق همچون خونریزی کف و زرد شدگی نسوج شاخی قابل تائید بود. هر دو نشانه به شکل غیرقابل انتظاری میزان شیوعی برابر 9/73 درصد را از خود نشان دادند. آزمایشات تشخیصی: نمونه‌های مورد مطالعه در طول معاینات انجام شده طی 4 ماه برروی یک گله میش وحشی بدست آمده بودند و از نظر بالینی و پاتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند. هیپرپلازی اپیدرمی پزودوکارسینوماتوزی که با تزاید بیش از اندازه سلول های اپیتلیالی با ساختارهای مارپیچی فاقد الگوی خاص مانند دیس کراتوزیس یا شاخی شدن مرکزی مشخص می شود، مشاهده شد. ارزیابی نهایی: یافته‌های این مطالعه با نتایج سایر تحقیقات که التهاب تحت بالینی نسج مورق را بیماری چند عاملی دانسته و با عواملی همچون تغذیه و مدیریت که در تقابل با یکدیگر هستند، همسو است. مدیریت جیره، طراحی مناسب محل نگهداری و سم چینی منظم به نظر می رسد در پیشگیری از التهاب نسج مورق که عاملی مستعدکننده در بروز ضایعات شدیدتر در سم است، موثر باشد.

Keywords [Persian]

  • میش
  • غیر اهلی
  • پودودرماتیت
  • خونریزی کف
  • لامینایتیس تحت بالینی
Iranian Journal of Veterinary Medicine
Volume 8, Issue 3 - Serial Number 3
October 2014
Pages 219-224

Files

Share

How to cite

Statistics