Document Type : Original Articles
Authors
1
Department of small animal Internal Medicine, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
2
Department of Microbiology and Immunology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran ,Iran
3
Department of Animal Science and Aquaculture, Faculty of Agriculture, Dalhousie University, Truro, NS, Canada
4
Department of Microbiology and Immunology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Iran
5
Department of Food Hygiene, Division of Epidemiology and Zoonoses, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
6
Department of Clinical Pathology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
Abstract
Background: Canine distemper (CD) is one of the most contagious and lethal viral diseases in dogs. Despite the widespread use of vaccines to control CD, the prevalence of the CD virus (CDV) has increased at an alarming rate in recent years. Objective: To identify the genotypes responsible for the neurological and non-neurological clinical forms of canine distemper and t o investigate the presence of the virus in the neurological and non-neurological forms of the disease . Materials and methods: In this descriptive-analytical study, samples were collected from 70 CD suspected unvaccinated dogs with clinical symptoms of distemper. All cases were first tested with rapid tests and then separated into 3 different groups based on clinical symptoms. CSF, respiratory secretion, and fecal samples of all 40 cases were examined for reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR). After sequencing the hemagglutinin gene (H gene), phylogenetic analysis of the H gene of isolated CDVs was carried out using MEGA™ 7 software. Results: Analysis of the results showed that respiratory secretion has the most positive samples for RT-PCR tests in the Non-neurologic CDV group (85%) and Neurologic CDV group (80%), but in the Neurologic non-CDV group, the CSF sample was the highest (40%). In neurotic groups, ages over 12 months showed the highest percentage of distemper contamination, and in the Non-neurologic CDV group, ages 3 to 6 months were more involved. Sequencing and phylogenetic analysis of the H gene revealed the CDV to be a member of the endemic Arctic-like genetic lineage. Conclusion: The results of this study indicated that genotypic examination of the hemagglutinin gene of the distemper virus revealed that the recent isolates are closely similar in both neurologic and non-neurologic clinical forms of CDV in Iran. In positive rapid test cases, the PCR test of Respiratory secretions for detection of the virus is the most sensitive. In neurologic cases which has negative rapid test results, PCR of CSF had the highest sensitivity, so can be a diagnostic solution.
Keywords
Article Title [Persian]
شناسایی مولکولی ویروس دیستمپر (CDV) در سگ های مبتلا به فرم های بالینی عصبی و غیر عصبی
Authors [Persian]
-
سید محمد مجتهدزاده
1
-
شهرام جمشیدی
1
-
آرش قلیان چی لنگرودی
2
-
سید میلاد واحدی
3
-
ایرج اشرافی تمای
4
-
حسام الدین اکبرین
5
-
حمیدرضا موسویان
6
1
بخش بیماری های داخلی دام های کوچک. گروه بیماری های درونی. دانشکده دامپزشکی .دانشگاه تهران. تهران-ایران
2
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران - ایران
3
گروه علوم دامی و آبزی پروری، دانشکده کشاورزی دانشگاه دالهوزی، ترورو نوا اسکوشیا،کانادا
4
گروه میکروبیولوژی و ایمنی شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران ، تهران - ایران
5
بخش بهداشت مواد غذایی . گروه اپیدمیولوژی و بیماری های مشترک. دانشکده دامپزشکی. دانشگاه تهران . تهران-ایران
6
بخش آسیب شناسی بالینی. دانشکده دامپزشکی. دانشگاه تهران. تهران-ایران
Abstract [Persian]
خلاصه
زمینه مطالعه : دیستمپر سگ سانان یکی از واگیردارترین و کشنده ترین بیماری های ویروسی در سگ ها است. علی رغم واکسیناسیون گسترده برای کنترل دیستمپر سگ سانان ، شیوع ویروس دیستمپر سگ سانان در سال های اخیر به نرخ هشداردهنده ای رسیده است. هدف:شناسایی ژنوتیپ های مسِِئول فرم های بالینی عصبی و غیر عصبی دیستمر سگ ها و بررسی فراوانی حضور ویروس در فرم های بالینی عصبی و غیر عصبی بیماری. روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحقیقی از ۷۰ قلاده سگ واکسینه نشده مشکوک به ویروس دیستمپر با علایم بالینی این بیماری نمونه برداری انجام شد. همه موارد ابتدا با کیت های تشخیصی سریع مورد آزمایش قرار گرفتند و سپس بر اساس علائم بالینی به 3 گروه مختلف تقسیم شدند. نمونه‌های مایع مغزی نخاعی، ترشحات تنفسی و مدفوع هر 40 سگ برای واکنش زنجیره‌ای پلیمراز رونویسی معکوس (RT-PCR) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین توالی ژن هماگلوتینین (ژن H)، آنالیز فیلوژنتیکی ژن H جدایه های استخراج شده با استفاده از نرم افزار MEGA™ 7 انجام شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که ترشحات تنفسی در گروه دیستمپر-غیر عصبی (85%) و دیستمپر-عصبی (80%) دارای بیشترین نمونه مثبت برای تست RT-PCR بود، اما در گروه عصبی غیر دیستمپر، نمونه مایع مغزی نخاعی بالاترین (40%) بود. در گروه های عصبی، سنین بالای 12 ماه بیشترین درصد آلودگی دیستمپر را نشان دادند و در گروه دیستمپر-غیر عصبی، سنین 3 تا 6 ماه بیشتر درگیر بودند. توالی یابی و تجزیه و تحلیل فیلوژنتیکی ژن H نشان داد که تمامی نمونه های مورد بررسی متعلق به دودمان قطبی بودند. نتیجه گیری نهایی: بررسی ژنوتیپی ژن هماگلوتینین ویروس دیستمپر نشان داد که جدایه‌های اخیر، در هر دو شکل بالینی عصبی و غیرعصبی دیستمپر در ایران، مشابهت بسیار بالایی دارند. در سگ هایی که نتیجه تست سریع مثبت داشتند، تست PCR ترشحات تنفسی برای تشخیص ویروس حساس ترین نمونه است. در موارد عصبی که نتایج تست سریع منفی داشتند، PCR مایع مغزی نخاعی بالاترین حساسیت را داشته است، بنابراین می تواند یک راه حل تشخیصی باشد.
کلیدواژه: دیستمپر، سگ، هماگلوتینین، مایع مغزی نخاعی، عصبی
Keywords [Persian]
-
دیستمپر
-
سگ
-
هماگلوتینین
-
مایع مغزی نخاعی
-
عصبی
-
غیرعصبی
)