Document Type : Original Articles
Authors
1
Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
2
Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
3
Medicinal Plant Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
10.22059/ijvm.2023.361600.1005414
Abstract
Background: The indication of new pharmaceutical forms of natural compounds can be an effective intervention to control peritonitis and abdominal adhesion.
Objectives: This study investigates the effects of curcumin-loaded slow-release selenium nanoparticles on some inflammatory biomarkers in experimental peritonitis.
Methods: Selenium nanoparticles and curcumin-loaded selenium nanoparticles (slow-release formulation) have been synthesized. Experimental peritonitis was surgically induced in 80 adult male rats. The control group received no treatment, whereas the other groups received single intraperitoneal doses of 0.25 mg/kg selenium nanoparticles, 50 mg/kg curcumin, and 0.25 + 50 mg/kg slow-release curcumin-loaded selenium nanoparticles. Blood Malondialdehyde (MDA), nitric oxide, IL-6, and TNF-α were measured on days 3, 7, and 14, and also intra-abdominal adhesion assessment was done.
Results: On day 3, nitric oxide levels in all treatment groups significantly decreased (P 0.05), while the lowest level was seen on day 14 in the selenium nanoparticles group (P ˂ 0.05). MDA was significantly lower in the selenium nanoparticles and slow-release groups than in the control on days 3, 7, and 14 (P ˂0.05). TNF-α levels in the selenium nanoparticles and slow-release groups were significantly lower than the control group on day 3 (P ˂0.05), meanwhile, the selenium nanoparticles group had the lowest level on day 14. IL-6 significantly decreased on days 3 and 7 in the slow-release and curcumin groups compared to the control (P ˂ 0.05). Conclusion: Slow-release selenium nanoparticles loaded with curcumin possess significant anti-inflammatory efficacy by reducing MDA, nitric oxide, IL-6, and TNF-α, leading to decrease peritonitis and intra-abdominal adhesion.
Keywords
Article Title [Persian]
ارزیابی اثر پادآماسی نانوذره های نوین سلنیوم بارگذاری شده با کورکومین در پریتونین تجربی
Authors [Persian]
-
جهانگیر کبوتری
1
-
مریم قربانی
1
-
بهناز کریمی
1
-
موسی جاودانی
2
-
پگاه خسرویان
3
1
گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
2
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
3
مرکز تحقیقات گیاهان داروئی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
Abstract [Persian]
-زمینه پژوهش: کاربرد اشکال دارویی جدید ترکیب های طبیعی می تواند مداخله ای کارامد برای ساماندهی پریتونیت و چسبندگی شکمی باشد.
هدف: این پژوهش به بررسی اثر نانوذره های سلنیوم آهسته رهش بارگذاری شده با کورکومین بر برخی شاخص های زیستی آماس در پریتونیت تجربی می‌پردازد.
روش کار: پس از ساخت نانوذره های سلنیوم و نانوذره های سلنیوم بارگذاری شده با کورکومین (فرمولاسیون آهسته رهش)، پریتونیت تجربی با جراحی در 80 موش صحرایی نر بالغ ایجاد شد. گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند، در حالی که گروه های دیگر25/0 میلی گرم بر کیلوگرم نانو ذره های سلنیوم، 50 میلی گرم بر کیلوگرم کورکومین و25/0 + 50 میلی گرم بر کیلوگرم نانو ذره های سلنیوم آهسته رهش با کورکومین به صورت تک دوز درون صفاقی دریافت کردند. سنجش مالون دی آلدهید، نیتریک اکسید، اینترلوکین 6 و TNF-α خون در روزهای 3، 7 و 14 و همچنین ارزیابی چسبندگی داخل شکمی انجام می شد.
نتایج: در روز سوم، سطح اکسید نیتریک در همه گروه‌های درمانی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (P<0.05)، در حالی که کمترین میزان آن در گروه نانو ذره های سلنیوم در روز 14 دیده شد. در گروه های نانوذره های سلنیوم و آهسته رهش میزان مالون دی آلدهید نسبت به گروه کنترل در روزهای 3، 7 و 14 به طور معنی داری کمتر بود. (P<0.05) سطح TNF-α در گروه های نانو ذره های سلنیوم و آهسته رهش به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل در روز سوم بود (P<0.05)، در حالی که گروه نانو ذره های سلنیوم کمترین سطح را در روز 14 داشت. میزان IL-6 به طور معنی‌داری در روزهای 3 و 7 در گروه های آهسته رهش و کورکومین نسبت به گروه کنترل کهش معنی داری نشدان داد (P<0.05)
نتیجه گیری: نانو ذره های سلنیوم آهسته رهش بارگیری شده با کورکومین دارای اثر پاد آماسی چشمگیری هستند و با کاهش مالون دی آلدهید، نیتریک اکسید، اینترلوکین 6 و TNF-α. سبب کاهش پریتونیت و چسبندگی درون شکمی می گردند.
Keywords [Persian]
-
-چسبندگی
-
اینترلوکین 6
-
مالون دی آلدهید
-
نیتریک اکسید
-
TNF-&alpha
)