Clinical Presentation and Diagnosis of Anthrax in Iranian Goats

Document Type : Original Articles

Authors

Department of Microbiology and Immunology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract

Background: Anthrax is considered one of the most important zoonotic diseases due to its widespread distribution, significant economic losses, and potential risks to public health. The manifestation of anthrax in goats is comparable to its presentation in other small ruminants.
Objectives: To enhance understanding of the clinical signs and post-mortem findings of anthrax and improve its diagnosis in the goat population of Iran, this study examined the occurrence of anthrax in goats in some provinces of Iran between 2016 and 2021.
Methods: Among a population of 3,465 goats, 50 cases of sudden death were documented. Samples were collected from recently deceased animals, including bone marrow and blood from ear veins. These samples were sent to the laboratory for direct examination, culture, and molecular assay (PCR).
Results: Out of the collected samples, 36 cases were attributed to anthrax. Among these deaths, 27 animals were found dead, while nine goats were slaughtered before succumbing. B. anthracis was confirmed in all 36 suspicious samples using direct examination and PCR. Additionally, 11 samples (30%) were found to be culture positive for anthrax. It is worth noting that classic signs of anthrax, such as unclotted blood oozing from natural orifices and the absence of rigor mortis, were not observed in 19 dead goats.
Conclusion: This study reveals that there are instances of anthrax in goats where the typical clinical signs, such as blood oozing from natural body orifices, are absent. This finding should be considered during the differential diagnosis, especially when the classic signs are used as a criterion.

Keywords


Article Title [Persian]

ارائه بالینی و تشخیص شاربن در جمعیتی از بزهای ایران

Authors [Persian]

  • حسین اسماعیلی
  • سید مهدی جغتائی
گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران-ایران
Abstract [Persian]

سابقه و هدف: سیاه زخم به دلیل انتشار گسترده، زیان های اقتصادی قابل توجه و خطرات بالقوه برای سلامت عمومی، یکی از مهم ترین بیماری های مشترک بین انسان و دام به شمار می رود. تظاهرات سیاه زخم در بزها با تظاهر آن در سایر نشخوارکنندگان کوچک قابل مقایسه است.
اهداف: این مطالعه به منظور افزایش درک علائم بالینی و یافته های پس از مرگ سیاه زخم و بهبود تشخیص آن در جمعیت بزهای ایران، وقوع سیاه زخم را در برخی از استان های ایران طی سال های 1395 تا 1390 مورد بررسی قرار داد.
روش کار: در بین جمعیت 3465 بز، 50 مورد مرگ ناگهانی ثبت شد. نمونه‌ها از حیوانات تازه تلف شده، از جمله مغز استخوان و خون از رگ‌های گوش جمع‌آوری شد. این نمونه ها برای بررسی مستقیم، کشت و سنجش مولکولی (PCR) به آزمایشگاه فرستاده شدند.
یافته ها: از نمونه های جمع آوری شده، 36 مورد برای عامل مثبت شدند. در میان این تلفات، 27 حیوان مرده یافت شدند، در حالی که 9 بز قبل از مرگ ذبح شدند. B. anthracis در هر 36 نمونه مشکوک با استفاده از معاینه مستقیم و PCR تایید شد. علاوه بر این، 11 نمونه (30%) از نظر کشت سیاه زخم مثبت بودند. شایان ذکر است که علائم کلاسیک سیاه زخم، مانند تراوش خون لخته نشده از سوراخ های طبیعی و عدم وجود جمود نعشی در 19 بز مرده مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که مواردی از سیاه زخم در بزها وجود دارد که علائم بالینی معمولی مانند خروج خون از منافذ طبیعی بدن وجود ندارد. این یافته باید در هنگام تشخیص افتراقی در نظر گرفته شود، به ویژه هنگامی که علائم کلاسیک به عنوان معیار استفاده می شود.

Keywords [Persian]

  • سیاه زخم
  • بز
  • باسیلوس آنتراسیس
  • واکنش زنجیره ای پلیمراز
  • مرگ ناگهانی