زمینه مطالعه: آسیت به عنوان تجمع مایعات در شکم شناخته می شود. مهمترین علائم آن بزرگ شدگی شکم و عوارض حفره صفاقی می باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی نقش تشخیصی اولتراسونوگرافی در ارزیابی علل وقوع آسیت در سگ‌ها می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر 21 قلاده سگ از نژادهای مختلف شامل 12 سگ نر و 9 سگ ماده با میانگین سنی 49/0 ± 70/6 سال و میانگین وزنی 65/3 ± 37/24 کیلوگرم مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر یک از این سگ‌ها متعاقب این که به بخش رادیولوژی ارجاع می‌شدند توسط رادیولوژیست تحت اولتراسونوگرافی کامل از محوطه شکمی قرار می‌گرفتند و بدین ترتیب تشخیص علت آسیت گزارش می‌گردید. البته رادیولوژیست هیچ اطلاعی از تاریخچه، نشانه‌های کلینیکی و یافته‌های آزمایشگاهی نداشت. بعد از اینکه تشخیص قطعی علت آسیت مشخص می‌گردید با تشخیص اولتراسونوگرافی مقایسه گردیده و حسایت، ویژگی و دقت آن بررسی می‌شد.
نتایج: بیشترین علت بروز آسیت ناشی از بیماری‌های کبدی، بیماری‌های کلیوی و بدخیمی‌ها بود. ویژگی کلی در تعیین علت بروز آسیت 8/97 درصد، حساسیت 1/91 درصد، دقت 4/94 درصد، ارزش پیش بینی مثبت 8/97 درصد و ارزش پیش بینی منفی 1/91 درصد بود.
نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه سونوگرافی می‌تواند به عنوان ابزار اصلی در تشخیص مراحل اولیه آسیت مورد استفاده قرار گیرد. در مواردی که نمی‌توانیم علت اصلی را تشخیص دهیم، این روش به استثنای عوارض کبدی و کلیوی، در تشخیص بعدی کمک می‌کند ضمن آن که از روش‌های تهاجمی مثل نمونه برداری، لاپاروسکوپی و غیره جلوگیری می‌کند و بدین ترتیب باعث کاهش دوره درمان، کاهش استرس بیمار و تسهیل کار دامپزشک معالج می‌شود.
)