نگرشی جدید در مورد سالینومایسین

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 گروه علوم پایه، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

3 گروه علوم پایه، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

10.22059/ijvm.2023.362649.1005424

چکیده

سالینومایسین یک آنتی بیوتیک آیونوفور پلی اتر است که از دهه 1980 در طب دامپزشکی و پرورش حیوانات مورد استفاده قرار گرفته است. سالینومایسین به عنوان یک داروی ضد سرطان نیز مطرح شده است که در سلول های بنیادین باعث مهار رشد سلول های سرطانی شده است. این دارو توانسته است سبب برانگیختن اتوفاژی، میتوفاژی، و نابودی میتوکندری در سلول های سرطانی گردد. سالینومایسین می تواند با ساخت انواع گونه های کنشگر اکسیژن و مهار فعالیت سیکلواکسیژناز-2 در سلول های سرطان سمیت ایجاد کند. از طرف دیگر سالینومایسین یک آنتی بیوتیک محلول در چربی است که می تواند سبب بروز مسمومیت در انسان و انواع مختلف حیوانات، از جمله گاو، گوسفند، خوک، اسب، سگ و پرندگان شود.
مصرف تصادفی دوزهای بالایی از این دارو می تواند سبب مسمومیت شدید، نارسائی عصبی و فلجی در حیوانات شود. این دارو همچنین می تواند منجر به آسیب کبدی در حیوانات گردد. مطالعات نشان داده اند که دوزهای متفاوتی از سالینومایسین به صورت خوراکی نشانگرهای استرس اکسیداتیو را تغییر می دهد و باعث افزایش نشانگرهای التهابی می شود. درمان مسمومیت با سالینومایسین اغلب شامل مراقبت های حمایتی و درمان علامتی می باشد. بنابراین بسیار مهم است که در زمان استفاده از سالینومایسین احتیاط لازم رعایت شود، زیرا سمیت آن می تواند عوارض جانبی با علائم خطرناکی به همراه داشته باشد.

کلیدواژه‌ها