ارزیابی پاتولوژیکی بافت بیضه در سگ‌های اخته شده در شهرستان اهواز، استان خوزستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

2 گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

3 دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.

10.32598/ijvm.19.1.1005434

چکیده

زمینه مطالعه: علیرغم تحقیقات زیادی که در زمینه بیماریهای دستگاه تناسلی (بیضه و اپیدیدیم) در سگ‌ها انجام شده است؛ اما هنوز میزان دقیق عوارض تولید مثلی، مشخص نیست.
هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی یافته‌های بالینی، ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژی بافت بیضه و اپیدیدیم در سگ‌های منطقه اهواز، استان خوزستان بود. 
روش کار: در مطالعه حاضر، 77 نمونه از بیضه سگ‌های نر، در سنین مختلف (از 7 ماه تا 12 سال)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از ارزیابی ماکروسکوپی، بافت‌های بیضه و اپیدیدیم در ظرف حاوی فرمالین بافر 10 درصد قرار گرفتند و مراحل رنگ‌آمیزی دنبال شدند. 
نتایج: شصت و هشت مورد از سگ‌ها، دارای بیضه‌هایی با ظاهر طبیعی بودند. 4 مورد از سگ‌ها مبتلا به کریپتورکیدیسم بودند که در معاینه بالینی مشخص گردید. در 5 مورد، اپیدیدیم متورم و با وجود فضاهای متسع مشخص گردید. مطالعه میکروسکوپی صورت گرفته بر روی نمونه‌ها، نشاندهنده وجود ضایعات متنوعی در 45 نمونه، معادل 58/44 درصد از نمونه‌ها بود. از 45 نمونه ضایعه‌دار، 4 مورد (8/89 درصد)، نهان‌بیضگی یک طرفه داشتند. دژنرسانس بافت بیضه یکی از مهمترین مواردی بود که در 14 مورد (31/11 درصد) مشاهده گردید. از 45 نمونه ضایعه‌دار، 22 مورد (48/89 درصد) مبتلا به اپیدیدیمیت بودند. در این نمونه‌ها، هیپرپلازی شدید مخاط پوشاننده اپیدیدیم مشاهده گردید. در 12 مورد از نمونه‌ها، به شکل همزمان اپیدیدیمیت و دژنرسانس مشاهده گردید. دو مورد از اپیدیدیمیت‌های مزمن همراه با خونریزی بودند. یافته دیگر، مشاهده گنجیدگی‌های درون هسته‌ای و داخل سیتوپلاسمی بود (در 29 مورد). در 21 مورد، به طور همزمان اپیدیدمیت نیز قابل مشاهده بود که با وجود فیبروز اطراف مجاری و هیپرپلازی مخاط مشخص گردید. خونریزی در 5 مورد (11/11 درصد)، دیده شد. 
نتیجه‌گیری نهایی: با توجه به شیوع نسبتا بالای دژنرسانس بیضه، اپیدیدیمیت و حضور گنجیدگی‌های داخل هسته‌ای و داخل سیتوپلاسمی، اهمیت اخته‌کردن سگ‌ها در سنین جوانی و ارزیابی‌های هیستوپاتولوژیک بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که این عوارض، می‌توانند منجر به ناباروری، بویژه در سگ‌های اصیل که در پناهگاه‌ها نگهداری می‌شوند، گردد (بهدلیل روند مزمن برخی از بیماری‌های عفونی).

کلیدواژه‌ها

مجله طب دامی ایران
دوره 19، شماره 1
بهمن 1403
صفحه 67-80

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار