ارزیابی پاتولوژیکی بافت بیضه در سگ‌های اخته شده در شهرستان اهواز، استان خوزستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

2 گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

3 دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

10.22059/ijvm.2024.364078.1005434

چکیده

زمینه مطالعه: علیرغم تحقیقات زیادی که در زمینه بیماری‌های دستگاه تناسلی (بیضه و اپیدیدیم) در سگ‌ها انجام شده است؛ اما هنوز میزان دقیق عوارض تولید مثلی، مشخص نیست.
هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی یافته‌های بالینی، ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژی بافت بیضه و اپیدیدیم در سگ‌های منطقه اهواز بود.
روش کار: در مطالعه حاضر، 77 نمونه از بیضه‌ سگ‌های نر، ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز و در سنین مختلف (7 ماه تا 12 سال)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از اخته کردن و برداشت بیضه و اپیدیدیم، ارزیابی ماکروسکوپی در آنها صورت گرفت، سپس نمونه‌ها در ظرف حاوی فرمالین بافر 10 درصد قرار گرفتند و لام‌ها به‌روش هماتوکسیلین و ائوزین، رنگ‌آمیزی شدند.
نتایج: شصت و هشت مورد از سگ‌ها، دارای بیضه‌هایی با ظاهر طبیعی بودند. 4 مورد از سگ‌ها مبتلا به کریپتورکیدیسم بودند که در معاینه بالینی مشخص گردید. در 5 مورد، اپیدیدیم متورم و با وجود فضاهای متسع مشخص گردید. مطالعه میکروسکوپی صورت گرفته بر روی نمونه‌ها، نشان‌دهنده وجود ضایعات متنوعی در 45 نمونه، معادل 44/58 درصد از نمونه‌ها بود. از 45 نمونه ضایعه‌دار، 4 مورد (89/8 درصد)، نهان‌بیضگی یک طرفه داشتند. دژنرسانس بافت بیضه یکی از مهمترین مواردی بود که در 14 مورد (11/31 درصد) مشاهده گردید. از 45 نمونه ضایعه‌دار، 22 مورد (89/48 درصد) مبتلا به اپی‌دیدیمیت بودند. در این نمونه-ها، هیپرپلازی شدید مخاط پوشاننده اپیدیدیم مشاهده گردید. در 12 مورد از نمونه‌ها، به شکل همزمان اپی‌دیدیمیت و دژنرسانس مشاهده گردید. دو مورد از اپیدیدیمیت‌های مزمن همراه با خونریزی بودند. یافته دیگر، مشاهده گنجیدگی‌های درون هسته‌ای و داخل سیتوپلاسمی بود (در 29 مورد). در 21 مورد، به طور همزمان اپیدیدمیت نیز قابل مشاهده بود که با وجود فیبروز اطراف مجاری و هیپرپلازی مخاط مشخص گردید. خونریزی در 5 مورد (11/11 درصد)، دیده شد.
نتیجه‌گیری نهایی: با توجه به شیوع نسبتا بالای دژنرسانس بیضه، اپی‌دیدیمیت و حضور گنجیدگی‌های داخل هسته‌ای و داخل سیتوپلاسمی، اهمیت اخته‌کردن سگ‌ها در سنین جوانی و ارزیابی‌های هیستوپاتولوژیک بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که این عوارض، می‌توانند منجر به ناباروری، بویژه در سگ‌های اصیل که در پناهگاه‌ها نگهداری می‌شوند، گردد.

کلیدواژه‌ها