لیشمانیوز احشایی در سگ های بدون صاحب ناحیه کرمانشاه، ایران: شیوع سرمی و ارتباط آن با تغییرات بالینی و هماتولوژیک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران

2 گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.

3 گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.

10.22059/ijvm.2024.373134.1005526

چکیده

زمینه مطالعه: لیشمانیوز احشایی (VL) مسئول مرگ و میر به ویژه در بین کودکان در کشورهای درحال توسعه است. سگ های بدون صاحب مخزن آلودگی به لیشمانیوز احشایی هستند. سگ های آلوده که بدون علامت هستند می توانند به عنوان منبع عفونت برای انسان عمل می کنند.
هدف: این مطالعه با هدف بررسی شیوع سرمی لیشمانیوز احشایی در سگ های بدون صاحب ناحیه کرمانشاه و همچنین ارزیابی تغییرات بالینی و خونی در سگ های آلوده به لیشمانیا اینفانتوم انجام شد.
روش کار: از 92 قلاده سگ بدون صاحب 1 تا 8 سال نمونه گیری شد. نمونه‌های سرمی از نظر وجود آنتی‌بادی‌های ضد لیشمانیا اینفانتوم با استفاده از روش الایزا (ELISA) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمامی نمونه های مثبت با استفاده از آزمون آگلوتیناسیون مستقیم (DAT) تیتر شدند.
نتایج: در مجموع 11 سگ (11/95%) از سگ‌های مورد بررسی به لیشمانیا اینفانتوم آلوده بودند. از بین سگ های سرم مثبت، تنها 4 مورد (36/36%) علائم بالینی را نشان دادند. از بین سگ های آلوده سه مورد دارای کم خونی و دو مورد دارای غلظت خون بودند. بر اساس شمارش سلول های خونی، بیشترین تغییرات در ارتباط با MCHC، باند نوتروفیل ها و لنفوسیت ها مشاهده شد.
نتیجه‌گیری نهایی: فراوانی بالای سگ های فاقد علامت نشان داد که این مخازن می بایستی به عنوان منبع اصلی آلودگی به VL در این ناحیه در نظر گرفته شوند. به منظورکاهش بروز بیماری در انسان، نظارت و پایش مکرر لیشمانیوز احشایی سگ سانان (CVL) به ویژه در سگ‌های بدون صاحب ضرورت دارد.

کلیدواژه‌ها