1
گروه علوم زیستی مقایسه ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران،تهران،ایران
2
گروه علوم پایه ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران ،اهواز ،ایران
10.22059/ijvm.2024.375715.1005566
چکیده
تأثیر مصرف همزمان اوپیوم و پیششرطیسازی برآسیب ناشی از ایسکمی/ریپرفیوژن در کبد موش صحرایی زمینه مطالعه: پیش شرطی سازی ایسکمیک (IPC) به عنوان یک روش محافظتی در برابر آسیب ناشی از ایسکمی/ریپرفیوژن (IR) شناخته می‌شود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد تجویز اوپیوئیدها ممکن است اثرات مشابهی روی آسیب داشته باشند. هدف: بررسی اثرات بهبودی مصرف همزمان اوپیوم به همراه IPC بر آسیب ناشی از IR در کبد موش صحرایی بوده است روش کار: تعداد 25 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند که شامل: گروه اول: Sham، گروه دوم:IR، گروه سوم: IPC+IR، گروه چهارم: Opium+IPC+IR، گروه پنجم: Naloxone+Opium+IPC+IR. بوده اند. در پایان ریپرفیوژن، نمونه های خون برای سنجش آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و همچنین نمونه‌های بافتی برای تعیین استرس اکسیداتیو با اندازه گیری مالون دی آلدئید (MDA)، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC)، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT)، از بافت کبد جمع آوری شد. نتایج: میزان ALT،AST و MDA در گروه IR نسبت به گروه Sham به طور معنی‌داری افزایش یافت (P<0.05). استفاده همزمان از IPC و اوپیوم به طور قابل معنی داری سبب کاهش آزادسازی این آنزیم‌ها شد که حاکی از اثر درمانی قوی‌تری بر آسیب IR بوده است (P<0.05). اثرات بهبودی ناشی از مصرف توامان اوپیوم با IPC، در زمینه پارامترهای TAC، SOD و کاتالاز نیز بیشتر از گروه IPC به تنهایی، بوده است. اما، کاربرد نالوکسان به عنوان آنتاگونیست اپیوئیده، به طور معنی داری اثرات محافظتی ناشی از اوپیوم را مهار کرد. نتیجه‌گیری نهایی: از نتایج مطالعه حاضر می‌توان نتیجه گرفت که استفاده همزمان از اوپیوم وIPC می‌تواند اثرات محافظتی شرطی سازی را در برابر آسیب IR ارتقاء دهد. کلیدواژه: پیششرطیسازی ایسکمیک، ایسکمی/ریپرفیوژن، کبد، اوپیوم، موش صحرایی
)