بررسی شیوع، توصیف ژنتیکی و سرولوژی اشریشیا کلی های تولید کننده توکسین مشابه شیگا جدا شده از مدفوع گاومیش های استان آذربایجان غربی

مطالعه حاضر به منظور بررسی نقش گاومیش ها در ایجاد و گسترش عفونت های ناشی از اشریشیاکلی های تولید کننده توکسین مشابه شیگا (STEC) و نیز توصیف ژنتیکی، سرولوژیکی وتعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی صورت گرفت. 360 نمونه مدفوع از گاومیش های استان آذربایجان غربی به مدت یک سال (از فروردین 1388 تا اسفند 1388) جمع آوری گردید و با استفاده از روش PCR اقدام به بررسی وجود ژن های تولید کننده ی توکسین شیگا (stx1 و stx2) گردید. تعداد 26 (%2/7) نمونه از نظر وجود ژن های تولید کننده توکسین شیگا مثبت بودند، از میان STECهای جدا شده 11 (%3/42) نمونه دارای ژن stx1، 9 (%6/34) دارای ژن stx2و 6 (%23) دارای هر دو ژن(stx1 و stx2) بودند. بررسی سایر ژن های حدت نشان داد 6 مورد (%23) از نمونه های مثبت حاوی ژن hly و تنها دو نمونه (%6/7) دارای ژن eae بودند. با استفاده از روش های سرولوژیکی مشخص گردید که تنها یک نمونه (%8/3) از جدایه ها دارای سروتیپ O157 و بقیه نمونه های مثبت همگی دارای سروتیپ non-O157 بودند. نتایج بررسی حاضر نشان داد که گاومیش ها می توانند به عنوان یکی از مخازن STEC در ایران مطرح باشند و برای نخستین بار وجود اشریشیاکلی های تولید کننده توکسین مشابه شیگا (STEC) ازمدفوع گاومیش در آذربایجان غربی (ایران) گزارش گردید.