هدف از این مطالعه جداسازی سالمونلا از مجموعه بزرگی از نمونه های جمع آوری شده از پرندگان زینتی در شهر تهران و تعیین سروتیپ و الگوی مقاومت دارویی سالمونلا های جدا شده بود. تعداد 668 نمونه از 24 گونه مختلف از مهر 86 تا مرداد 87 از پرندگانی که در پارک ها و پرنده فروشی ها شهر تهران نگهداری می شدند جمع آوری شدند. نمونه برداری شامل سواب های کلواک از پرندگان با جثه بزرگتر و نمونه مدفوعی تازه دفع شده از پرندگان با جثه کوچکتر و در تعدادی موارد از لاشه بود. تعدادی از نمونه ها از همان پرنده با هم مخلوط شدند و به عنوان یک نمونه تلقی گردیدند. تمامی نمونه ها بر اساس روشهای استاندارد برای جداسازی سالمونلا کشت داده شدند. سروتایپینگ بر اساس روش استاندارد روی لام جهت تشخیص پادگن های O و H صورت گرفت و پس از آن، حساسیت ضد میکروبی جدایه ها بر اساس روش استاندارد دیسک دیفوژیون نسبت به 30 عامل ضد میکروبی تعیین شد. در مجموع 19 جدایه سالمونلا بدست آمد که متعلق به قناری (10 تا از 62 نمونه 1/16%)، کبوتر(5 تا از 139 نمونه، 6/3%)، طوطی سانان (3 تا از 130 نمونه، 3/2%) و عقاب (یکی از 2 نمونه، 50%) بودند. همه نمونه های جدا شده به دانوفلوکساسین، نورفلوکساسین، لووفلوکساسین، آمیکاسین، جنتامایسین و توبرامایسین حساسیت کامل داشتند. مقاومت به سایر عوامل ضد میکروبی متنوع و طیفی بین صفر تا 9/57 درصد بود. در بین جدایه های مقاوم، وقوع مقاومت چندگانه بسیار شایع بود و 17 الگوی مقاومت دارویی شناسایی شدند. بر اساس نتایج سروتایپینگ، 9 جدایه (3/47%) به عنوان سروگروپ B ، 6 جدایه (5/31%) متعلق به گروه سرمی C و 4 جدایه (21%) متعلق به گروه سرمی D بودند. این مطالعه نشان داد که عفونت سالمونلائی در پرندگان زینتی شیوع دارد.
)