مطالعه ویبریو پاراهمولیتیکوس (Vibrio parahaemolyticus) در میگوهای پرورشی و محیط آنها در ایران

نویسندگان

چکیده

در این مطالعه نمونه های آب، رسوبات و میگوی تهیه شده از هچریها و استخرهای پرورشی مورد مطالعه قرار گرفتند.نمونه های مورد بررسی عبارت بودند از: 2 نمونه لارو میگو از 2 استخر هچری (WLH) ، 14 نمونه آب (DC1) ، 14 نمونه رسوب (SeC1) و 14 نمونه میگو (SC1) از 14 استخر پرورشی که منشا میگوهای پرورشی از همان استخرهای هچری مورد مطالعه بوده اند ( نمونه گیری یک ماه پس از ذخیره سازی میگوها در استخرهای پرورشی صورت پذیرفت). پس از 3 ماه از ذخیره سازی استخرها مجددا 14 نمونه آب(WC3) ،14 نمونه رسوب(SeC3) و14 نمونه میگو (SC3) اخذ گردید. 14 نمونه میگو(SM) نیز از بازارهای فروش تهیه گردید که منشا آنها نیز استخرهای مورد مطالعه بوده اند. 12 نمونه میگوی وحشی خلیج فارس که از بازار فروش تهیه شده بود نیز از نظر باکتری فوق مورد بررسی قرار گرفتند. میزان آلودگی به ویبریو پاراهمولیتیکوس در نمونه های مورد مطالعه بدین شرح بدست آمد:24% در WC1 (3 نمونه از 14 نمونه)، 1/7% درSeC1 (1 نمونه از 14 نمونه)، 7/35% درSC1 (5 نونه از 14 نمونه)، 8/42% در WC3 ( 6نمونه از 14 نمونه که یک مورد کاناگاوا مثبت بود)، 3/14% در SC3 (2 نمونه از 14 نمونه)، 7/35% درSM (5 نونه از 14 نمونه) و 12% در SPM (3نمونه از 12 نمونه). از نمونه های WLH و SeC3 باکتری جدا نگردید. جداسازی ویبریو پاراهمولیتیکوس به ویژه نمونه های کانا گاوا مثبت ، احتمال خطر سلامتی برای مصرف کنندگان را به ویژه در صورت مصرف خام و یا کم پخته را نشان می دهد که باید مورد توجه قرار گیرد.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار