چکیده سگهاا به عنوان یکی از عوامل خطر در آلودگی انسان به شمار میروند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آلودگی به لپتوسپیرا در سگهای شهرستان اهواز بود. در این مطالعه سرم 100قلاده از سگهای روستاهای اطراف شهر اهواز و 49قلاده سگهای شهری ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز توسط آزمایش آگلوتیناسیون میکروسکوپی بر علیه پادتنهای سرووارهای کانیکولا، پومونا، ایکتروهموراژیه، هارجو، گریپوتایفوزا و بالوم مورد بررسی قرار گرفتند. در کل هشت قلاده از 149سگ مورد مطالعه5/4(درصد)از لحاظ سرولوژی دارای تیتر سرمی مثبت، حداقل به یک سرووار لپتوسپیرا بودند. هفت قلاده از سگهای روستایی 7(درصد )و یک قلاده از سگهای شهری 2/04(درصد )تیتر سرمی برابر یا بیشتر از 1:100داشتند. سرووارهای غالب به ترتیب لپتوسپیرا هارجو44/5(درصد )، بالوم22/2(درصد)، ایکتروهموراژیه22/2(درصد) و گریپوتایفوزا 11/1 (درصد ) بودند. تیتر آنتی بادی علیه بیش از یک سرووار تنها در یک مورد از سگها دیده شد. سرووارهای کانیکولا و پومونا در سگهای اهواز مشاهده نشدند. اگرچه پائین بودن میزان آلودگی در سگهای شهری قابل انتظار بود، اما برعکس میزان کم آلودگی در سگهای نگهبان و یا ولگرد روستایی آن هم با وضعیت بهداشتی پائین غیر منتظره بود. به هر حال منشأ عفونت در این سگها مشخص نبود و این اولین گزارش آلودگی سگها با سرووار هارجو در ایران می باشد. واژههای کلیدی:سگ، لپتوسپیروز، سرووار، بیماری مشترک، ایران.