زمینه مطالعه: درجه‌ای که مقدار ماده مغذی هضم شده جذب می‌شود و در دسترس بدن قرار می‌گیرد زیست فراهمی نامیده می‌شود. هدف: سودمندی نسبی متیونین گیاهی در مقایسه با DL– متیونین در این آزمایش بررسی شد. روش کار: آنالیز رگرسیون نمایی برای تخمین زیست فراهمی متیونین گیاهی بر پایه افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به کار گرفته شد. DL– متیونین و متیونین گیاهی به ترتیب در 3 و 4 سطح به جیره پایه در دوره آغازین، رشد و پایانی اضافه شدند به طوری که نیازهای مواد مغذی و انرژی بجز نیاز متیونین+سیستئین را تامین کردند. نتایج: در 42 روزگی آزمایش، رشد جوجه‌های گوشتی، بدون در نظر گرفتن نوع منبع متیونین، نسبت به جوجه‌های تغذیه شده با جیـره پـایـه بـه طـور معنـی‌داری افـزایـش یـافت (05/0<.)p خصوصیات لاشه پاسخ معنی‌داری به سطوح افزودنی متیونین نشان ندادند. نتیجـه‌گیری‌نهایی: آنالیز رگرسیون نشان داد که متیونین گیاهی 52( %برای افزایش وزن)، 72( %برای خوراک مصرفی) و 77( %برای ضریب تبدیل غذاییDL )– متیونین سودمندی دارد. متیونین گیاهی می‌تواند به عنوان یک منبع طبیعی از متیونین در صنعت طیور به کار گرفته شود.
)