زمینه مطالعه: محرک های رشد مواد شیمیایی و بیولوژیکی هستند که با هدف بهبود رشد جوجه‌ها و بهبود استفاده از مواد غذایی به جیره اضافه شده و بدین گونه باعث تولید بیشتر و سود بالاتر می شوند. هدف: این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از آنزیم، پروبیوتیک و ترکیب آنها بر روی عملکرد جوجه‌های گوشتی با جیره غذایی بر پایه گندم، جو، سویا از سن 1 تا 47 روزگی انجام شد. روش کار: 480 جوجه گوشتی نر (نژاد آربور آکرز) به طور تصادفی به 6 تیمار، با 4 تکرار برای هر تیمار و 20 پرنده در هر قفس تقسیم شدند. این آزمایش شامل آرایش فاکتوریل 2 × 3 بود، در این آزمایش 3 غلظت از آنزیم (صفر، نصف مقدار تجاری و مقدار تجاری) و 2 غلظت از پروبیوتیک (صفر و مقدار تجاری) در گروه‌های مختلف استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که سطح پیشنهادی آنزیم می‌تواند باعث بهبود وزن و ضریب تبدیل غذایی شود (05/0)p<، اما اضافه کردن پروبیوتیک به تنهایی باعث کاهش ضریب تبدیل شد (05/0.)p< اثر متقابلی بین آنزیم و پروبیوتیک بر روی عملکرد جوجه‌ها دیده نشد (05/0.)p> پروبیوتیک باعث بهبود عملکرد آنزیم در سطوح مختلف نشد. آزمایش طول و وزن نسبی مناطق مختلف روده نشان داد که تنها آنزیم می‌تواند وزن نسبی و طول ژژنوم و اثنی عشر را کاهش دهد. نتیجه گیری نهایی: این بررسی هیچ اثر متقابلی بین آنزیم و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره پایه گندم، جو، سویا نشان نداد.
)