ویروس عامل نقصان ایمنی گاو (BIV)، یکی از بارزترین عوامل سرکوب‌کننده» سیستم ایمنی گاو محسوب می‌شود، اما روند بیمـاریـزایی این ویروس تاکنون به درستی شناخته نشده است. به نظر می‌رسد که کوفاکتورهایی نظیر آلودگی توأCم با سایر عوامل ویروسی بیماریزای گاو در تقویت روند بیماری‌زایی پس از عفونت با BIV نقش داشته باشد. ویروس عامل اسهال ویروسی گاوها (BVDV) نیز آثار سرکوب‌کنندگی ایمنی دارد. هدف: هدف این مطالعه تعیین ارتباط احتمالی بین عفونت‌های BVDV وBIV بود. روش کار: نمونه‌های خون به طور تصادفی از مجموع 1800 گاو در فارم‌های صنعتی استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری جمع‌آوری شدند. در ابتدا، نمونه‌های سرمی از نظر آلودگی به ویروس‌های BVDV و BIV با آزمون الایزا غربالگری شد. سپس، به منظور شناسایی DNA پرویروسی BIV و RNA ویروس BVD با آزمایش PCR بررسی شدند. نتایج: از میان 1800 نمونه، 19 مورد (06/1)% BVDV مثبت بودند، درحالی‌که تعداد موارد آلوده به BIV 10 مورد (55/0)% بود. نه نمونه (5/0)% آلودگی ژنومی به هر دو ویروس را نشان دادند در حالی‌که تنها یک نمونه (05/0)% فقط آلودگی به BIV را نشان داد. نتیجه‌گیری نهایی: در این مطالعه با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوایر و ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی‌دار آماری بین وضعیت آلودگی به BIV و BVDV مشاهده شد.
مختاری, اعظم, & محزونیه, محمدرضا. (1393). اولین مطالعه» بررسی عفونت توأCم فارم‌های صنعتی پرورش گاو با ویروس‌های عامل نقصان ایمنی گاو و اسهال ویروسی گاوها در دو استان ایران. مجله طب دامی ایران, 8(1), 27-33. doi: 10.22059/ijvm.2014.50561
MLA
اعظم مختاری; محمدرضا محزونیه. "اولین مطالعه» بررسی عفونت توأCم فارم‌های صنعتی پرورش گاو با ویروس‌های عامل نقصان ایمنی گاو و اسهال ویروسی گاوها در دو استان ایران". مجله طب دامی ایران, 8, 1, 1393, 27-33. doi: 10.22059/ijvm.2014.50561
HARVARD
مختاری, اعظم, محزونیه, محمدرضا. (1393). 'اولین مطالعه» بررسی عفونت توأCم فارم‌های صنعتی پرورش گاو با ویروس‌های عامل نقصان ایمنی گاو و اسهال ویروسی گاوها در دو استان ایران', مجله طب دامی ایران, 8(1), pp. 27-33. doi: 10.22059/ijvm.2014.50561
VANCOUVER
مختاری, اعظم, محزونیه, محمدرضا. اولین مطالعه» بررسی عفونت توأCم فارم‌های صنعتی پرورش گاو با ویروس‌های عامل نقصان ایمنی گاو و اسهال ویروسی گاوها در دو استان ایران. مجله طب دامی ایران, 1393; 8(1): 27-33. doi: 10.22059/ijvm.2014.50561
)