زمینه مطالعه: لینگواتولا سراتا کرم زبان نیز شناخته می‌شود و از انگل‌های مهمی است که فرم بالغ آن در دستگاه تنفس گوشتخواران قرار دارد که میزبان نهایی آن هستند. تخم‌های دفع‌شده گیاهان را آلوده می‌کند و سبب بروز بیماری لینگواتولوزیز احشایی و بینی‌ای – حلقی در سایر حیوانات می‌شود. این بیماری را در انسان سندروم مراره می‌نامند. هدف: در این مطالعه شیوع آلودگی به لارو لینگواتولا سراتا در عقده‌های لنفی سینه‌ای و احشایی بزهای کشتار شده در استان اصفهان در ایران بررسی شد. روش کار: عقده‌های لنفی سینه‌ای و احشایی 620 بز کشتار شده شامل 197 بز ماده و 423 بز نر پس از آماده‌سازی با برش و مشاهده» دقیق و میکروسکوپی آنها از نظر آلودگی به لارو لینگواتولا سراتا مطالعه شدند. سپس، در موارد مشکوک نمونه‌ها با پپسین و اسید کلریدریک هضم و از نظر آلودگی مطالعه شدند. بزهای مورد مطالعه در چهار گروه زیر 5/1 سال، بین 5/1 تا 5/2 سال، بین 5/2 تا 5/3 سال و بالای 5/3 سال دسته‌بندی شدند. نتایج: 35/54% بزهای کشتار شده به لارو لینگواتولا سراتا آلوده بودند. جنس (نر یا ماده) در میزان شیوع این لارو در بزها تأثیری نداشت. نتیجه‌گیری نهایی: این میزان بالای شیوع لارو لینگواتولا سراتا در بزهای کشتاری نشان‌دهنده» آلودگی بالا در سایر حیوانات و حتی انسان‌ها در منطقه است که لزوم به کارگیری روش‌های پیشگیری علیه این لارو را در مناطق ذکر شده به منظور پیشگیری از همه‌گیری‌های احتمالی پررنگ‌تر می‌کند.
)