بررسی تنوع بالینی-پاتولوژی و چهرة اپیدمیولوژیک تومورهای پستانی سگ و گربه در تهران (2022 – 2020)

نوع مقاله : پاتولوژی - کلینیکال پاتولوژی

نویسندگان

1 گروه پاتولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 گروه جراحی و رادیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 گروه بیماریهای داخلی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

پیشینه: تومورهای پستانی در سگ و گربه شایع‌اند. این تومورها مدل‌هایی برای بررسی سرطان‌زایی و طراحی پروتکل‌های درمانی‌ برای انسان‌اند. پیری، جنسیت و وضعیت باروری بر ایجاد چنین نئوپلاسم‌هایی تأثیرگذار است.
اهداف: در غیاب سازوکار ملی ثبت تومورهای حیوانات در ایران، پژوهش حاضر جنبه‌های بالینی-پاتولوژیک و اپیدمیولوژیک تومورهای پستان سگ‌ها و گربه‌ها را در چهار مرکز درمانی دامپزشکی در تهران از سال 2020 تا 2022 بررسی می کند. فراوانی و انواع تومورهای پستانی سگ و گربه بررسی شده و به جنسیت، وضعیت تولید مثل، سن، نژاد، غدد پستانی آسیب دیده، گرید، تهاجم لنفاوی و متاستاز به غدد لمفاوی اشاره خواهد شد.
روش بررسی: تمامی سگ‌ها و گربه‌های دارای توده‌ای در ناحیه پستانی وارد مطالعه شدند. تومورهای برداشته شده و غدد لمفاوی به صورت ماکروسکوپیک بررسی شدند. در ارزیابی میکروسکوپ نوری، از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین و درصورت نیاز ایمیونوهیستوشیمی استفاده شد.
یافته‌ها: از 76 سگ و هشت گربه مورد بررسی، همگی ماده بودند و بیشتر عقیم‌نشده بودند. بیشتر بیماران 11-10 ساله بودند. نژادهای خالص بیشترین موارد را تشکیل می‌دادند. در برخی از بیماران، نئوپلاسم در بیش از یک غده پستانی مشاهده شد، یعنی 141 غده مبتلا در 76 سگ و نُه غده در هشت گربه. تومورها در هر دو زنجیره، و حتی در خط وسط شکم، با فراوانی بیشتر غدد خلفی مشاهده شدند. بنابراین، غدد اینگوینال و خلفی شکمی به ترتیب %7/66 و %2/31 از غدد توموری را در سگ‌ها و گربه‌ها تشکیل می‌دادند. اینتراداکتال پاپیلاری کارسینوما (17%) و کمپلکس کارسینوما (%16.3) بیشترین بروز را در سگ داشتند. شایع ترین ضایعات مشاهده شده در گربه‌ها هیپرپلازی لوبولار با آتیپیا و اتساع داکت‌ها بود(هر کدام %22.3). اکثر نئوپلاسم های سگ گرید یک (%90.3) بودند، در حالی که نئوپلاسم‌های درجه دو بالاترین فراوانی را در گربه‌ها داشتند (%50). تهاجم لمفاوی و متاستاز به غدد لمفاوی در سگ در آناپلاستیک کارسینوما، سالید کارسینوما و کمپلکس کارسینوما، و در گربه در کومدوکارسینوما و توبولار کارسینوما مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: خطر ابتلا به تومورهای بدخیم با افزایش سن افزایش می‌یابد و به طور کلی، غدد پستانی خلفی در ماده‌های عقیم‌نشده خالص بیشتر مستعد بروز تومور هستند.

کلیدواژه‌ها