استفاده از عصاره هویج سیاه به عنوان رنگ طبیعی جایگزین در رنگ آمیزی بافت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 بخش فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

2 بخش بافت شناسی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

3 بخش فیزیولوژی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. گروه تحقیقاتی زیستشناسی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی، پژوهشکده بیوتکنولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.

10.22059/ijvm.2023.357537.1005381

چکیده

پیشینه: رنگ‌آمیزی بافت یک فرآیند ضروری در بافت‌شناسی و آسیب‌شناسی بافتی است و نقش بسزایی در تشخیص نوع بافت و بیماری‌ها دارد. استفاده از رنگ‌های گیاهی به دلیل عدم تولید پساب‌های سمی، با محیط زیست سازگارند و سلامت کارکنان آزمایشگاه و عموم مردم را تأمین می‌کنند، علاوه بر این، بسیار مقرون‌ به‌صرفه هستند.
هدف: این مطالعه اثر رنگ‌آمیزی بافت‌های مختلف موش ازجمله کبد، کلیه، روده و غضروف، با استفاده از رنگ استخراج شده از هویج سیاه را بررسی کرده است. روش کار: عصاره اتانولی 200 گرم هویج سیاه تازه (Daucus Carota L.) در اتانول 95 درصد اشباع شده با دو حلال مختلف در 200 میلی‌لیتر آب مقطر تهیه شد. مقاطع بافتی آماده شده از بافت موش نر به مدت 20 دقیقه در عصاره رنگی غوطه‌ور شدند و درنهایت با میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفتند. رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین به عنوان شاهد استفاده شد.
نتایج: رنگ استخراج شده از هویج سیاه با زاج و اسید استیک بافت‌های غضروف، کلیه، روده و کبد را به رنگ آبی مایل به خاکستری درآورده است. غربالگری فتوشیمیایی وجود آنتوسیانین را در بافت هویج سیاه تأیید کرد.
نتیجه‌گیری: رنگ تهیه شده از هویج سیاه به راحتی می‌تواند بافت‌ها را رنگ کند و در آزمایشگاه‌های بافت‌شناسی و آسیب‌شناسی بافتی به عنوان جایگزین روش معمول هماتوکسیلین-ائوزین استفاده شود.

کلیدواژه‌ها