بررسی هیستومورفومتریک مخاط دستگاه گوارش به دنبال تجویز مزمن گرلین در موش رات

نویسندگان

چکیده

گرلین یک هورمون پپتیدی و دارای چندیدن اثر است که شناخته ترین اثر آن آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز است. گرلین باعث افزایش اشتها و اخذ غذا شده و مطالعات اخیر نشان می دهند که این هورمون در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، قلب و عروق و عملکرد سیستم ایمنی نیز نقش دارد. در این مطالعه گرلین بصورت مزمن تجویز و اثرات آن بر خصوصیات هیستومورفومتریک معده و بخش های مختلف مخاط روده در موش رات بررسی شد. نتایج نشان داد که در بین پارامتر های تحت بررسی از جمله مخاط دستگاه گوارش، طول غدد معده، ضخامت مخاط، طول پرزها و عمق کریپت های دوازدهه، تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تحت درمان با گرلین وجود دارد (P<0.05). همچنین تجویز مزمن گرلین اثرات حفاظتی بر دستگاه گوارش داشته، بطوریکه باعث توسعه رشد مخاط در قسمت های فوقانی روده و همچنین افزایش غدد معدی در مخاط معده می شود.
گرلین یک هورمون پپتیدی و دارای چندیدن اثر است که شناخته ترین اثر آن آزادسازی هورمون رشد از هیپوفیز است. گرلین باعث افزایش اشتها و اخذ غذا شده و مطالعات اخیر نشان می دهند که این هورمون در تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، قلب و عروق و عملکرد سیستم ایمنی نیز نقش دارد. در این مطالعه گرلین بصورت مزمن تجویز و اثرات آن بر خصوصیات هیستومورفومتریک معده و بخش های مختلف مخاط روده در موش رات بررسی شد. نتایج نشان داد که در بین پارامتر های تحت بررسی از جمله مخاط دستگاه گوارش، طول غدد معده، ضخامت مخاط، طول پرزها و عمق کریپت های دوازدهه، تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تحت درمان با گرلین وجود دارد (P<0.05). همچنین تجویز مزمن گرلین اثرات حفاظتی بر دستگاه گوارش داشته، بطوریکه باعث توسعه رشد مخاط در قسمت های فوقانی روده و همچنین افزایش غدد معدی در مخاط معده می شود.